Etapa de Sebrayo a Xixón / Enlace até Oviedo e Camiño Primitivo

km 34,3

Tempo 09H 15’

Dificultade alta

Albergues 13

Dispoñible sen conexión

Pódese continuar polo Camiño do Norte ou polo Camiño Primitivo. Escolle!

Información sobre a etapa 20: Etapa de Sebrayo a Xixón / Enlace até Oviedo e Camiño Primitivo

Perfil: Etapa de Sebrayo a Xixón / Enlace até Oviedo e Camiño Primitivo

Ampliar mapa

Puntos de interese da etapa 20: Etapa de Sebrayo a Xixón / Enlace até Oviedo e Camiño Primitivo

6 Albergue juvenil San Andrés de Cornellana
5 Elogio del Horizonte de Chillida de Gijón
4 Igrexa de San Pedro
3 Palacio de Revillagigedo
2 Variante de Camiños
1 Albergue de Sebrayo

O itinerario

De Sebrayo, esta pequena poboación, que nos deu cama, saímos pola estrada local e nuns 12 minutos, baixo a ponte da Autovía do Cantábrico, viramos cara á dereita por unha pista. Renovamos de novo por asfalto e baixamos por unha senda onde poderemos comprobar a eficacia do noso Gore-Tex. Normalmente hai moito barro e auga. Despois continuamos por unha pista, separados da estrada por un valo de arame, até cruzar a ponte sobre a autovía. Máis adiante saímos á N-632 de fronte entramos en Villaviciosa, poboación senlleira asentada nunha ampla ría de 8 quilómetros e coñecida pola calidade da súa sidra.A recta de entrada á poboación é longa e pesada e unha vez no centro urbano hai que ir saír á estrada de Infiesto, a AS-255. Deixámola por uns momentos para aproveitar o refuxio que nos ofrece o Parque da Alameda e a canle do río Linares . A AS-255 abandónase finalmente pola dereita xunto ao bar A Regatina e chegamos até unha ermida para cruzar a ponte de pedra de San Juan. Pasamos o barrio de La Parra e pola VV-10 chegamos até a aldea de Casquita , da parroquia de Grases. Aquí, unha mouteira desgastada con dúas vieiras sinala o desvío a Oviedo ou a continuación a Xixón. Os que opten por Oviedo continuarán até Santiago polas sendas do Camiño Primitivo, polo interior de Asturias e Lugo capital para unirse ao Camiño Francés en Melide.Para os que se decidan por esta interesante opción, o itinerario é o que segue: Casquita, Camoca de Abaixo, Camoca e San Pedro de Ambás. A partir de aquí poder elixir entre continuar polo Camiño oficial ou seguir polo mosteiro cisterciense de Valdediós (con acollida por parte do Arcebispado de Oviedo). Ambas as alternativas conflúen no alto da Campa para baixar até Veiga de Sariego, con albergue de peregrinos de 16 prazas. Desde Sebrayo a Veiga de Sariego hai 24 quilómetros. O segundo día, até Oviedo, o trazado vai cara a Pola de Siero (con albergue de peregrinos). Neste tramo desde Veiga de Sariego até Pola habilitaron unha ruta alternativa sen tráfico rodado que evita todo o tramo de estrada. Non hai perda desde o albergue de Veiga, e o itinerario vai polo Castro, Aveno, Ermida da Virxe de Bienvendida, Ponte de Recuna e Pola de Siero. Desde Siero, continúa polo Berrón, Fonciello, Palacio de Meres, San Pedro de Granda, Colloto, barrio de Cerdeño e Oviedo. Entre Veiga de Sariego e Oviedo median 27 quilómetros.Cara a Xixón, seguimos de fronte polo Camiño da Costa. Nun quilómetro chegamos a Grases de Abaixo e noutro máis a Niévares, xa pola VV-9. Así comezan máis de tres quilómetros de dura subida por pistas e estrada, salvando máis de 300 metros de desnivel, que levan ao Alto da Cruz. Hai que tomarse a ascensión con calma pois algúns tramos son realmente duros. Desde o alto, con vistas do val de Peón, hai que baixar pola estrada até esta localidade. Hai un camiño a man esquerda que atalla, aínda que é probable que non estea moi coidado.En Peón pasamos xunto á igrexa de Santiago, construción popular restaurada en 1929. A xornada prosegue polo piso da AS-331, aínda que nuns centos de metros cambiámolo polo de camiños e pistas que ascenden até o alto do Curbiello, segundo e último da etapa, que coroamos de novo pola AS-331. A partir de aí todo é descenso até a cidade de Xixón, que xa divisamos. Na baixada de Curbiello deixamos a estrada provincial por un camiño que salgue á dereita. Máis tarde, pasaremos por encima da autovía e con este xogo estrada - camiño seguiremos até o cámping de Deva, onde se atopa o albergue de peregrinos. Desde xuño de 2012 o Cámping conta cunha conexión de autobús que leva até o Centro. Xa por zona residencial chegaremos a Cabueñes, a antesala dun Xixón ao que accederemos xunto ao río Piles.

As dificultades

Observacións

En imaxes

Que ver, que facer

Xixón é unha gran cidade. O impetuoso mar Cantábrico que abraza a cidade marcou a súa historia ao longo de máis de 5000 anos.Xixón conserva vivo o seu pasado romano a través das intervencións realizadas no Parque arqueolóxico da Campa de Torres, un dos principais poboados fortificados do norte de España (anterior ao 490 a.C.) e, sobre todo, no recuperado complexo termal de Campo Valdés, edificio público que data de finais do s. I d.C.Garda exemplos románicos como a Igrexa de San Andrés de Ceares, Igrexa de San Juan Bautista, Igrexa de San Juan Evangelista ou a Igrexa de Santa María Magdalena: Diversas fontes sinalan a existencia neste lugar, en 1331, dunha leprosería, da que posiblemente este templo formase parte, aínda que, evidentemente, a súa fundación é anterior. Hoxe aparece tan desfigurado que da súa orixe románico apenas queda máis que a disposición en planta, con nave única e cabeceira cadrada, sen ningún elemento decorativo. Con todo, ben merece unha visita pola súa espléndida situación no alto dun outeiro, desde a que se pode gozar dunha gran panorámica da campiña xixonesa.No século XVII desenvólvese unha gran actividade construtiva que ía conformar dunha forma definitiva o aspecto urbano de Xixón. A centuria seguinte é testemuña de sucesivas melloras que lle dan entidade de vila grande. De vital importancia son as achegas que realiza nesta época o ilustrado Gaspar Melchor de Jovellanos, cuxas propostas seguiron vixentes nos séculos posteriores.

Real Instituto Jovellanos: A primeira pedra deste magnífico edificio, Ben de Interese Cultural desde 1974, púxoa o propio Jovellanos que non viu concluídas as obras do seu Real Instituto Asturiano. O edificio actual responde a dúas fases de construción, a primeira delas realizada entre 1797-1807 con trazas de Juan de Villanueva e correspóndese coa planta baixa. A segunda, 1887-92, consistiu na elevación de dúas plantas sobre a primitiva. O cúbico edificio organízase ao redor dun patio central porticado, nun de cuxos lados destaca unha fonte neoclásica. A sobria fachada, con almohadillado na planta correspondente á construción primitiva, ten unha portada con arco de medio punto. Actualmente é o Centro de Cultura Antigo Instituto, pertencente ao Concello de Xixón.

O proceso de industrialización que vive Xixón nestes séculos vai a acompañado dun importante desenvolvemento construtivo que deixa na cidade exemplos dos estilos arquitectónicos vixentes. Edificios eclécticos, modernistas, historicistas, art decó, racionalistas... ocupan as rúas xixonesas.

Destacan:
- Concello: É un bloque cúbico de tres plantas situado nunha praza porticada inconclusa por unha das súas crujías.
- Mercado do Sur: De planta pentagonal irregular ten estrutura metálica de columnas de ferro fundido sen referencia estilística.
- Teatro Jovellanos: Xunto ás vivendas que o rodean, enmárcase nun estilo ecléctico-historicista. Distínguense dous partes na composición: unha arcada de pilastras decoradas con trofeos alegóricos que se estenden por toda a superficie até a altura dos corpos laterais, e un piso superior a modo de remate no que se abre unha galería que soporta unha ampla cornixa moldurada.