Etapa da Fonsagrada (Padrón) a Ou Cádavo Baleira

• Km 0. Padrón (Albergue de peregrinos)

Tras deixar o albergue cruzamos a LU-530 e accedemos á parroquia de San Xoán de Padrón. Seguindo a dirección da mouteira 157,581 a Santiago, tomamos unha senda que avanza baixo a estrada e saímos de novo a esta. Cruzamos de novo a LU-530 e proseguimos por outra pista que agora discorre pola parte esquerda. Un posterior tramo común sitúanos xunto á fonte do Pasteiro, boa ocasión para encher a cantimplora (Km 1,6). Unha pista forestal entre as coníferas encárgase de tomar a substitución. Termina descendendo até a estrada, que atravesamos para enganchar outra senda que ascende. Progresando pola loma deixamos o groso de casas de Vilardongo a man esquerda, entidade pertencente á parroquia de Padrón.

• Km 3,2. Vilardongo

O noso itinerario avanza en liña recta e cruza a LU-1906 á altura de Pedrafitelas, que tamén queda á zurda. Catrocentos metros máis adiante pasamos xunto a un merendero, desde o que se obteñen, por certo, fermosas fotografías. Despois dunha senda encaixada, salpicada de varios cursos de auga, chegamos a Montouto.

• Km 6. Montouto

Ollo ao cruzamento situado á saída da poboación. Hai que seguir á esquerda, cara abaixo. Seguidamente collemos a trocha que sobe a media ladeira até o mesmo hospital de Montouto, a 1023 metros de altitude. Juan Uría recolle nas Peregrinacións a Santiago de Compostela que "un privilexio do Arquivo de Simancas de 1586 di que na montaña de Montouto áchase un hospital no camiño dos peregrinos que van a Santiago e en terra despoboada onde perecían os pobres de frío e neve". A man dereita atopamos unha sinxela capela, e xusto despois o dolmen de Pedras Dereitas sobre o campo aberto. Alén as ruínas do antigo hospital, coa rúa e algúns dos muros e edificios rehabilitados.

• Km 7,3. Hospital de Montouto

Inicia o descenso por pista herbosa baixo a liña de aeroxeradores. Transita pola paraxe de Vos Oteiros. A segunda parte da baixada é máis acusada, deixando a pista para continuar por unha senda encaixada no bosque. Un bar antecede á LU-530, á que desembocamos para atravesar a parroquia de Paradavella, que conta con outro par de bares.

• Km 10,9. Paradavella (Bares)

Ao termo da parroquia fonsagradina tomamos un carreiro a man dereita que percorre a ladeira boscosa. Un tramo tan belo como incómodo, con tobogáns e varios cursos de auga. Finaliza na propia estrada, que cruzamos para baixar até A Calzada, a man esquerda, e a inmediata A Degolada, primeira parroquia do concello de Baleira.

• Km 13,4. A Degolada

Aquí visitamos a igrexa de San Lourenzo. Ollo!, porque na seguinte bifurcación, xa baixo arboledo, hai que elixir a senda da esquerda, que descende sen remedio até o rego dá Pasadiña. Posteriormente subimos ao lugar do Couto (Km 14,7), que conta cun precioso tezo. A subida que vén a continuación, a soada A Costa do Sapo, é memorable, quizais a máis forte de todo o Camiño Primitivo até agora. Cada unha rube como pode até a estrada, que dá entrada á Lastra.

• Km 15,8. A Lastra (Bar)

Atravesamos San Xoán da Lastra xunto á estrada e pasada a igrexa de San Xoán, que foi encomenda sanjuanista, como tantas outras, iniciamos unha pista moi empinada, o Camín dá Rodela que xorde a man esquerda, entre as casas. Non sen resuello proseguimos lentamente o ascenso ao alto de Fontaneira, xa a resgardo baixo o piñeiral. A cota do porto atópase a case 950 metros de altitude (Km 18,2). Coa respiración aínda entrecortada salvamos por estrada os metros que nos separan de Fontaneira, co seu parroquial consagrada a Santiago. Outro bar salvador agarda a man dereita.

• Km 18,6. Fontaneira (Bar)

As ansias por chegar fan do tramo final unha historia interminable, xa que aínda resta case unha hora de marcha. Á saída da parroquia baleirense deixamos a LU-530 pola esquerda. Pasamos xunto ao cemiterio regresando despois á estrada. Avanzamos por ela un bo treito e saímos dela pola dereita (Km 20,8). Pomos pé sobre pé sobre o Campo dá Matanza, meseta onde a lenda sitúa o sanguento combate librado entre o exército de Alfonso II e os musulmáns. Quen sabe si sucedeu de verdade en plena peregrinación, cando o séquito foi honrar os restos do Apóstolo alá polo 813. Certo ou non, si que se descubriron nesta paraxe espadas, armaduras e outras armas. Finalmente, a carrileira de Santiago achéganos á capital do Concello de Baleira, cuxo emprazamento non permite contemplalo até telo baixo os pés. Topámonos co albergue de peregrinos xusto á entrada.

• Km 23,4. Ou Cádavo Baleira (Todos os servizos)