Etapa de Logroño a Nájera

• Km 0. Logroño (Todos os Servizos)

Como peixe fose da auga, así sente o peregrino nas grandes urbes do Camiño. A capital rioxana non é, nin moito menos, das peores. A rúa Ruavieja enlaza con Barriocepo e esta diríxenos á praza de Santiago, onde se alza a igrexa homónima (con albergue e onde selan e facilitan a credencial). Máis adiante, pasando baixo o arco coñecido como Porta do Camiño, chegamos até a fonte circular onde nace a rúa Marqués de Murrieta. Máis dun quilómetro de beirarrúa, comercios e peóns lévannos até as vías do tren e trescentos metros máis adiante
, xunto a un concesionario de Nissan, viramos á esquerda para continuar até o parque de San Miguel. Entre xardíns chegamos até o túnel da circunvalación e inmediatamente ao
paseo - chamado aquí vía verde - que conduce ao parque da Grajera (Km 3,5).

Un tramo do paseo atópase flanqueado por cipreses e lembra ás imaxes da Vía Appia, famosa calzada que partía desde o mismísimo foro da antiga Roma. Tras unha área de xogos infantís e unha área deportiva atópase o dique do encoro da Grajera, construído en 1883 sobre unha lagoa co fin de acumular a auga do río Iregua e regar as hortas situadas ao sur da capital. Hoxe é unha contorna recreativa envexable onde pescar, pasear, merendar ou, simplemente,
descansar (Km 5,8).

Tras a presa chégase en breve á aula didáctica medioambiental e traspásanse os límites do parque por unha pista asfaltada que avanza entre suaves
lomas poboadas de vide. Deixando ao carón o desvío ao campo de golf (Km 8) iniciamos un exixente repecho que nos obsequia cunhas magníficas vistas. En primeiro plano as vides, unha masa arbórea rodeando ao encoro en segundo termo e ao fondo Logroño. Con esta formidable vista alcanzamos o alto (Km 9,2) e descendemos cara a
Navarrete xunto a un valo metálico cosida polas cruces que van deixando os peregrinos. A silueta dun touro de Osborne tamén nos acompaña na baixada e, xa no chan, cruzamos finalmente sobre a AP-68 para chegar ás ruínas do hospital de peregrinos de San Juan de Acre, fundado cara a 1185 por Dona María Ramírez. Unha recta sepáranos de Navarrete, pobo de oleiros emprazado sobre o cerro Tedeón. A rúa A Cruz rodea o centro urbano e sobe até a igrexa da Asunción. Navarrete dispón de suficientes establecementos onde saciar o apetito, que xa aflora tras tres
horas de marcha.

• Km 12,7. Navarrete (Todos os Servizos)

Entramos ao pobo por rúa da Cruz (límite da antiga muralla) tras cruzar a estrada e tomamos a rúa Maior Baixa á dereita con subida até a igrexa. Despois tomamos a saída da poboación pola rúa Arrabal e proseguir de fronte pola rúa San Roque. Pasado o cemiterio, que loce a portada e as ventás do hospital de San Juan de Acre, tomamos un camiño que se arrima ás vides, os oliveirais e as árbores froiteiras que poboan as hortas privadas. O camiño morre xunto á Cooperativa Vitivinícola de Sotés, onde cruzamos a estrada que se dirixe a Sotés. Nesta poboación atópase o albergue San Martín, inaugurado en maio de 2013.

• Km 16,1. Desvío a Sotés (Albergue. Bar. Farmacia)

Tomamos unha pista asfaltada que chega ao bordo da autovía. Paralelos á A-12 avanzamos até o desvío que leva a Ventosa (Km 18,1). Aquí temos a posibilidade de dirixirnos cara a esta localidade- con albergue e varios bares - ou continuar de fronte. Escollemos a visita a Ventosa e percorremos o 1,3 quilómetros de pista arxilosa que nos separa dela.

• Km 19,4. Ventosa (Albergue. Bares)

Chegamos así á LR-341 e o Camiño continúa pola beiravía sen acceder, paradoxalmente, ao centro urbano de Ventosa, sobre o que sobresae a igrexa de San Saturnino. En breve, xunto ás adegas Alvia, un camiño pedregoso guíanos cara ao alto de San Antón en curta e fácil subida. Desde esta atalaia a vista despéxase e móstranos o val do Najerilla, terreo arxiloso cuberto, como non, de sarmientos retortos dispostos en terrazas separadas de monte baixo. A panorámica tamén descobre Nájera, aparentemente próxima pero realmente distante (Km 21,2).

Baixamos até o paso que salva a N-120 e continuamos cara a un repetidor de telefonía, situado no Poyo de Roldán, enclave onde tivo lugar o lendario combate entre Roldán e o xigante Ferragut. Tamén nos sae ao paso un guardaviñas, construción circular que servía de refuxio aos agricultores e utilizado polos gardas de campo para custodiar as colleitas (Km 25).

Nájera segue sen presentarse e tras unha fábrica de áridos cruzamos o río Yalde por unha pequena ponte de madeira e formigón (Km 26). Afastámonos da súa canle e tras quilómetro e medio finalmente, agora si, cruzamos a N-120 (moita precaución) para entrar en Nájera. Con todo aínda quédannos dous quilómetros
de travesía urbana. Pasamos xunto ao polideportivo e continuamos polas avenidas de Logroño e San Fernando até a ponte sobre o río Najerilla. Tras cruzalo hai que torcer á esquerda e avanzar polo paseo paralelo ao río até o albergue.

• Km 29,6. Nájera (Todos os Servizos)