Etapa de Tamarite de Litera a Monzón

A sinalización arrinca no mesmo albergue, na rúa Residencia. Si almorzamos en Tamarite, máis que recomendable un bo chocolate espeso cuns churros, podemos retomar o itinerario xunto á administración de lotaría, na rúa San Miguel. É unha rúa en subida cunhas escaleiras no tramo final que levan á rúa Patrocinio, rúa esta que desemboca nunha placita onde colleremos o camiño Monzón, é a rúa que salgue en oblicuo á dereita. Esta estrada progresa até o polígono industrial. Superámolo e ao final deste, primeiro á dereita e deseguido á esquerda collemos a pista que cruza a canle de Aragón e Cataluña, infraestrutura de máis de 100 quilómetros inaugurada en 1906 por Alfonso XIII (Km 1,9). Nada máis cruzar a canle continuamos de fronte xunto a unha casa de adobe para, na seguinte bifurcación que aparece en E tomamos a pista da esquerda, baixo a liña eléctrica. Volvemos pasar a canle dúas veces máis e tras o segundo cruzamento seguimos pegados ao seu curso. Abandonamos a compañía da canle 1,8 quilómetros máis adiante e saímos por unha pista que nace a man esquerda, xunto a unha pasarela (Km 5,3).

Progresamos sen perda até superar unha pequena cota instalada a 371 metros de altitude (Km 6,7). Aínda baixo os dominios dA Litera, ensanchamos a panorámica e baixamos de fronte entre o carrascal disperso. En breve cruzamos unha canle de rega secundaria e avanzamos recto pola pista, que en época de choivas convértese nun bulleiral con numerosos charcos. Non hai perda. Aspersores e cultivos se difuminan ao noso paso e tras case unha hora cruzamos a estrada A-133, ecuador da xornada que une Binéfar con San Esteban de Litera (Km 10,7).

Seguimos de fronte tras o cruzamento, entrando xa na comarca do Cinca Medio, e aproximadamente a quilómetro e medio a pista bifúrcase. Unha caseta branca de rega divide os dous camiños, e pintada na caseta unha frecha amarela anímanos a seguir pola dereita. Medio quilómetro máis adiante un cartel anúncianos a entrada na comarca do Cinca Medio e preto de dous quilómetros despois atopámonos coa canle de Zaidín, condución derivada da canle de Aragón e Cataluña con 47 quilómetros de percorrido (Km 14,5).

Seguimos o seu curso uns centos de metros e cruzámolo para proseguir por unha pista á dereita que discorre practicamente en paralelo a unha liña de alta tensión, deixando esta á nosa esquerda. Pronto distinguimos con claridade a silueta do castelo de orixe árabe de Monzón, doado aos templarios por Ramón Berenguer IV en 1143 pola súa participación na Reconquista. A camiñada non nos deparará grandes sorpresas, quizais só os ladridos dalgúns cans ao pasar xunto a unhas casas illadas. A pista vólvese alquitranada e tras a casa bautizada como El Campillo pasamos baixo a autovía Lérida – Huesca A-22 (Km 18,3).

Un quilómetro máis tarde cruzamos unha ponte sobre as vías e continuamos á dereita até a entrada de Monzón. Hai que atravesar a avenida de Lérida e proseguir case de fronte pola rúa Joaquín Costa, adornada con vieiras no pavimento. O itinerario urbano pasa xunto á concatedral de Santa María do Romeral, Monumento Nacional desde 1994, de orixe románico dos séculos XII e XII e alterada en séculos posteriores polo gótico e o barroco. A torre de ladrillo colocouse a principios do XVII. A dedicada a Joaquín Costa, montisonense e máximo representante do regeneracionismo, enlaza coa rúa e praza Maior, onde se atopa o Concello. Na actualidade a cidade conta con acollida aos peregrinos na Residencia de Deportistas, na rúa Flúmen 36, ver apartado observacións. (Km 21,6).