Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Etapa de Comiñas a Unquera
Crúzanse tres rías que ofrecen ao peregrino unha paisaxe moi fermosa
Información sobre a etapa 16: Etapa de Comiñas a Unquera
Ampliar mapa
Puntos de interese da etapa 16: Etapa de Comiñas a Unquera
O itinerario
Saímos do antigo cárcere de Comiñas, convertida hoxe nun magnífico albergue paira peregrinos, e baixamos ao Paseo de Solatorrre en dirección a San Vicente de la Barquera. O comezo discorre paralelo á CA-131 por un carril bici onde se pode admirar a man esquerda a contorna que rodea a o Palacio de Sobrellano. Sen deixar o carril a ruta atravesa Rubárcena e cruza a estreita Ponte da Rabia sobre a ría do mesmo nome. Formada pola desembocadura dos ríos Turbio e Capitán se enclava dentro de o Parque Natural de Oyambre, un oasis paira os amantes da paisaxe e a ornitoloxía. Tras o vao hai que virar a man esquerda en forte ascenso por unha pista asfaltada. Vai saír á estrada onde, de novo a man esquerda, chegamos até a igrexa de Santa María do Tezo, construída sobre os restos dun antigo mosteiro e que aínda conserva os seus canecillos e arquivoltas do período románico.Saíndo á CA-363 entramos no núcleo rural de O Tezo e baixando cara ao campo de golf Santa Mariña. Deseñado por Severiano Ballesteros, sempre na memoria, conta cun club social situado nun casarón do século XVI. Non hai máis remedio que cruzar parte do complexo, rodeados de green, e salvar a ponte sobre o arroio do Capitán. Logo pásase xunto a a capela do XVII e abandónase a instalación deportiva por unha pista asfaltada. Subimos por ela até a igrexa de San Pedro, antesala de A Revilla, poboación do municipio de San Vicente de la Barquera. O Hostel Llambres atópase ao pé de a CA-131, xusto no p.k 29 (a un quilómetro a man dereita). Ao pé de a N-634, no p.k 27, atópase o albergue VAI. Aventure.Por un camiño pronto avistaremos a Ponte da Maza, porta de entrada a San Vicente de la Barquera. Este vao de pedra empezou a construír a finais do XVI sobre o anterior de madeira. Na Guerra Civil quedou bastante maltreito e volveuse a reconstruír e ensanchar tal como vémolo hoxe. Avanzamos por el sobre a ría de San Vicente, formada pola desembocadura dos ríos Escudo e Gandarilla. Tras cruzar a ría é posible evitar a entrada en San Vicente, pero sería de mal gusto ir no bico dos pés da localidade que fixo aínda máis famosa, se cabe, o Sr. Bustamante. Tamén, no alto da poboación, álzase o albergue de peregrinos de San Vicente.Despois de visitar esta localidade mariñeira, con vistas tamén aos agrestes Picos de Europa, proseguimos a marcha por asfalto até A Acebosa, á que arribamos tras pasar sobre a A-8 e cruzar as vías do tren. Atención, xusto despois de cruzar a ponte da A-8 existe un atallo sinalizado que nos leva directos a Serdio sen pasar nin por "a Acebosa" nin por "Hortigal", afórranse 2 quilómetros de camiño por pistas e camiños de pedras. Desde a Acebosa, poboación próxima aos 150 habitantes espéranos un tramo en ascenso con grandes vistas que dá un gran rodeo e descende até a CA-843 en dirección a Pesués. Primeiro chegaremos a Hortigal, a beiras de o río Gandarilla e máis adiante a Estrada, aldea do municipio de Val de San Vicente onde destaca a súa torre. É una fortificación medieval realizada en mampostería e que posúe ao seu ao redor un recinto amurallado e os restos dun foso. Foi orixinal dos séculos VIII e IX pero foi reconstruída de novo no século XIII.Tras o mole defensiva deixamos o asfalto pola dereita e retomámolo en 15 minutos paira entrar en Serdio, lugar de Val de San Vicente con albergue de peregrinos. Deixamos Serdio e a man esquerda saímos a outra pista asfaltada paira desembocar noutra. A man esquerda atópase Muñorrodero pero o Camiño segue cara á dereita paira pasar baixo a vía do tren e cruzar a ponte sobre a ría de Tina Menor, desembocadura de o río Nansa.Salvamos a ría paira subir por unha pista á esquerda que nos deixa á altura da N-634 en Pesués. Ascendemos por un camiño paira introducirnos despois nunha senda boscosa que nace a man esquerda e que descende vertiginosamente no último tramo. O carreiro transpórtanos á entrada de Unquera . É una localidade de servizos, pero sen albergue, así que se buscamos ambiente xacobeo deberemos cruzar a ponte sobre o rio Deva que fai fronteira entre Cantabria e Asturias e asi chegar á próxima localidade de Bustio, con albergue privado, ou continuar un par de quilómetros até Colombres, tamén con albergue privado, situado á entrada.
As dificultades
Observacións
En imaxes
Que ver, que facer
Albergues
¿Quieres enviar alguna fotografía de "Camiño de Santiago"?
Se tes fotografías de "O Camiño de Santiago" que queiras compartir connosco, podes envialas e ampliar a galería de fotografías.
Foro: Os peregrinos opinan sobre o Camiño de Santiago
Ver todo