Etapa do Cubo da Terra do Viño a Zamora

• Km 0. O Cubo da Terra do Viño(Albergues. Bar. Tenda. Farmacia)

Desde o albergue, desfacendo o andado o día anterior, baixamos polas rúas Toro e García da Serna até a rúa Maior. Viramos á esquerda, deixando á nosa dereita a praza Conde Retamoso e, tras pasar a igrexa de Santo Domingo de Guzmán, cruzamos a ponte sobre o arroio San Cristóbal. Atención, porque a escasos cincuenta metros hai que saír da estrada e virar á esquerda por unha pista que nace xunto a unha chopera.Preséntanse así máis de cinco quilómetros por pista, sempre flanqueados polo trazado da vía do tren que avanza pola nosa dereita. Así, coa compañía dos raíles e dos sinais oxidadas de “Ollo ao tren, Paso sen garda”, quentamos motores. Aos dous quilómetros do inicio da pista recibiranos un panel do Concello de Currais do Viño coa lenda Siste Viator, un breve repaso á historia destas terras que agora pisamos. Tres quilómetros máis adiante, pasados o cinco que anunciabamos, uns sinais amarelos indícannos virar á esquerda nun cruzamento, afastándonos definitivamente da vía do tren (Km 5,8).En cincuenta metros volveremos desviarnos, esta vez pola pista da dereita. Continuamos sen interrupción por esta recta, xurdida como tantas outras a consecuencia da concentración parcelaria. A un quilómetro do último desvío veremos unha granxa solitaria (Km 7) e un quilómetro máis adiante farán acto de presenza algunhas masas de piñeiros. O trazado comeza a descender suavemente, explorando un terreo onde se fan máis patentes os viñedos, e pasa xunto a un miliario moderno coa inscrición “Vía da Prata – Villanueva de Campeán” (Km 11,6). O camiño da dereita leva até as ruínas de o convento Franciscano do Soto. Continuamos de fronte alcanzaremos outro miliario similar e tras cruzar unha estrada entraremos en Villanueva de Campeán.

• Km 13,5. Villanueva do Campeán(Albergues. Pousada Rural. Bar)

Villanueva atravésase de sur a norte pola rúa Calzuda e, tras cruzar outra carreterita, continúase de novo por pista. Un último miliario despide a nosa marcha e en novecentos metros traspasamos o arroio dos Barrios (Km 14,6). Na seguinte media hora non teremos que preocuparnos polos cruzamentos, xa que seguiremos de fronte. Ao fondo veremos o pobo de San Marcial (si queremos podemos desviarnos a San Marcial que conta cun bar para logo volver ao trazado do camiño pola ZA-313 en dirección Entrala), pero ollo, non chegaremos até el. Temos que desviarnos á dereita nun cruzamento. Pasaremos en breve sobre un arroio e de seguido viraremos de novo, esta vez á esquerda. Avanzando por esta nova pista, coa vista de San Marcial a man esquerda, cruzaremos outra pista e seguiremos de fronte por un camiño que ascende unha loma. No repecho pódese apreciar á dereita a localidade de El Perdigón. Chegaremos así até a estrada ZA-313 ou 305, desde a cal poderemos distinguir a cidade de Zamora, aínda distante 11 quilómetros (Km 20,5).Avanzaremos pola estrada durante un quilómetro, abandonándoa pola esquerda antes de chegar ao cruzamento de Tardobispo. Xorde así un camiño afundido entre os terreos de labor que pasa no seu percorrido xunto a unha granxa e varios curros, onde nos reciben os ladridos e balidos dos seus habitantes. Catrocentos metros máis adiante hai que virar á esquerda e nuns centos de metros á dereita. Tras unha recta de case un quilómetro crúzase o arroio do Perdigón e continúase pola pista da dereita (Km 25,2).Xa se pode ver o trazado do ferrocarril e de novo os sinais en aspa de precaución. A pista lévanos a cruzar unha estrada que leva ao polígono industrial situado á esquerda, aínda que nós seguimos de fronte tras este cruzamento e continuamos por un tramo esvaecido que leva até unhas naves agrícolas. Pasamos xunto a unhas casas, unha das cales leva por nome A Sierna, e á fronte xa temos Zamora case aos nosos pés (Km 28,6).Deixamos ao carón unha fábrica de formigóns, cruzamos a estrada e descendemos pola rúa de Fermoselle, avanzando xa en paralelo á beira de o río Douro. Aínda se manteñen, volteados e loitando contra a corrente, algúns restos da ponte vella. Nós salvamos a súa canle pola ponte medieval e entramos en Zamora, a romana Ocelo Duri, pola rúa da Ponte. Seguimos até a praza Santa Lucía, onde se atopa a igrexa do mesmo nome e o museo provincial, e subimos por a costa de San Cipriano. Por esta parte veremos unha gran fachada de tres pisos en cor tostada. É o albergue, ao que se accede pola porta situada alén.

• Km 31,6. Zamora(Todos os servizos)