Etapa de Valdesalor a Casar De Cáceres

km 22,8

Tempo 05H 30’

Dificultade media

Albergues 4

Dispoñible sen conexión

A subida ao porto de Camellas permite ver e chegar a Cáceres

Información sobre a etapa 11: Etapa de Valdesalor a Casar De Cáceres

Perfil: Etapa de Valdesalor a Casar De Cáceres

Ampliar mapa

Puntos de interese da etapa 11: Etapa de Valdesalor a Casar De Cáceres

9 Igrexa da Asunción
8 Albergue Municipal de Casar de Cáceres
7 Pasa por debaixo da estrada
6 CC-38. Estrada a Casar de Cáceres
5 Albergue Municipal Ciudad de Cáceres
4 Albergue turístico Las Veletas
3 Praza Maior de Cáceres
2 Alto de las Camellas
1 Albergue de Valdesalor

O itinerario

Km 0. Valdesalor(Albergue. Bar. Tenda. Consultorio. Botiquín)

Tomando como referencia a N-630, camiñamos pola esquerda até chegar á altura do restaurante e a gasolineira. Neste punto cruzamos a estrada e continuamos pola senda que discorre á dereita da Nacional. Así, chegamos a un tramo de asfalto para salvar a autovía por unha ponte. Seguimos a senda – a N-630 á nosa esquerda – e dous quilómetros máis adiante atravesamos un túnel baixo a estrada Nacional (Km 3,5). Agora, coa Nacional á dereita, progresamos en cómodo ascenso por un camiño de pedra solta que nos leva a coroar o Porto das Camellas. Aquí, a unha altitude de 482 metros, un aramado bélico cerca os terreos do campamento militar Santa Ana (Km 4,8).Cruzamos a N-630 por última vez e tras un lixeiro repecho avistamos a cidade. En tres quilómetros entramos en Cáceres pola Rúa Océano Atlántico, onde se sitúan decenas de pequenos talleres (Km 8,5). Máis adiante cruzamos a EX-206 e seguimos a interminable Rolda de San Francisco (como referencia pasaremos xunto a un Instituto, a Audiencia Provincial e o Hospital San Pedro de Alcántara). Chegamos até a rotonda da Praza de San Francisco e ás portas de o centro histórico, declarado Patrimonio da Humanidade en 1986. Unha alternativa para alcanzar o centro é ascender polas rúas San Ildefonso, Praza Santa Clara e Porta de Mérida. Tras baixar polo Adarve do Pai Rosalío e o Adarve Santa Ana pasamos baixo o Arco da Estrela e accedemos ao fin á praza Maior.

Km 11,6. Cáceres(Todos os Servizos)

Aínda que aínda restan máis de 11 quilómetros para o Casar de Cáceres hai tempo suficiente para visitar o seu conxunto histórico e repor forzas nunha das terrazas da praza Maior. Do mesmo xeito que Mérida, Cáceres merece unha visita sosegada que ben vale unha pasa a noite. Sáese da cidade polas rúas Gabriel e Galán e a praza do Duque, onde se vira a man esquerda por Xeneral Margallo até chegar á Praza de Touros deixando esta a a nosa dereita. Déixase atrás o monumento ás Lavandeiras e, posteriormente, crúzase un paso peonil xunto á estrada. Chegamos así a unha rotonda para continuar por o CC-38. (Km 13,5).Un repecho e abrirase ante nós unha longa recta de asfalto sen arboledo pola que avanzaremos dous quilómetros e medio. Así, entre o punto quilométrico 3 e 4 desta vía, unha frecha amarela sobre o alcatrán desvíanos á esquerda para enlazar cun camiño (Km 16,2). Unha hora despois – podemos atopar algunhas zonas con auga ou barro – pasamos baixo as pontes da autovía (Km 20,7) e o enlace da rolda para enfilar outra recta que nos levará até a entrada do Casar. Só resta un paseo peonil entre palmeiras e a Rúa Longa Alta da localidade para chegar até o Concello e o albergue.

Km 22,8. Casar de Cáceres(Todos os Servizos)

As dificultades

Observacións

En imaxes

Que ver, que facer

CÁCERES: Segundo apuntan varios historiadores, a cidade de Cáceres está asentada sobre a antiga colonia romana coñecida como Norba Caesarina e fundada en torno ao 35 a.C. Esta colonia debeu nacer a consecuencia do campamento de Castra Caecilia, situado a escasos tres quilómetros da cidade e fundado por Quinto Cecilio Metelo no ano 79 a.C durante a guerra que lle enfrontou contra Sertorio. Tras a desintegración do imperio romano non se lembra ningún acontecemento memorable de época visigoda. Cáceres recobrou máis importancia durante a invasión dos pobos bereberes de almorávides e almohades. Venderon caras as súas vidas por defendela, pero finalmente foi reconquistada por Alfonso IX de León en 1229. Foi repoboada por xentes do norte peninsular e durante os séculos XIV, XV e XVI fraguou o aspecto intramuros que hoxe conserva. Ten o casco antigo con maior unidade do conxunto histórico de España e grazas a iso é Cidade Patrimonio da Humanidade desde 1986.Posúe máis de 50 monumentos dignos de destacar aínda que só enumeraremos algúns dos máis relevantes:
- Concatedral de Santa María: Concatedral desde 1957, xa que a catedral, desde o medievo, atópase en Coria. Construída no século XV e XVI é unha mestura de estilos románico, gótico e renacentista. Destaca o retablo da capela maior, realizado en madeira de cedro por Guillén Ferrant no 1551. No interior do templo hai unha imaxe, que suscita multitude de lendas, dun Cristo negro crucificado. É anónima do século XIV.
- Igrexa de Santiago: A configuración definitiva da igrexa, edificada sobre un templo do século XII, tivo lugar no século XVI baixo a dirección de Rodrigo Gil de Hontañón e Sancho de Cabrera. No exterior, son os seus contrafuertes os que lle confiren maior orixinalidade. Nunha das portas hai esculpida unha imaxe de Santiago peregrino.
- Igrexa de San Mateo: Máis tardía que o resto de monumentos cacereños, foi levantada entre os séculos XVIII e XIX sobre os restos dunha mesquita árabe. Destaca a súa porta plateresca e o retablo rococó de Vicente Barbadillo.
- Praza Maior: As fachadas brancas das súas casas e os arcos que as soportan conseguen dotar a este recinto dun gran atractivo visual. Foi utilizada por comerciantes e artesáns desde o século XIII. No lado oriental apóiana as murallas de época almohade.
- Torre de Bujaco e Ermida da Paz: Torre almohade do século XII, utilizada como baluarte defensivo polos cristiáns, que, segundo a lenda, foron degolados polos árabes. Xunto á torre atopar a Ermida da Paz, do século XVIII.
- Arco da Estrela: Construído no século XVIII por Manuel Lara de Churriguera. É a porta máis famosa e transitada para entrar ao conxunto histórico. Debe o seu nome á imaxe da Virxe da Estrela, que se atopa na parte posterior do arco.
- Arco do Cristo: Tamén chamada Porta do Río, está situado no Barrio de San Antonio e é a única porta romana que se conserva.
- Casa dos Toledo Moctezuma: Sede do Arquivo Histórico de Cáceres, que debe o seu nome ao matrimonio de Juan Cano de Saavedra con Isabel, a filla do emperador azteca Moctezuma II.
- Palacio dos Golfines de Abaixo: Do século XV e XVI, é unha casa gótica, típica da arquitectura civil de Cáceres, cunha destacada portada plateresca que está rematada por unha crestería de billas - metade aguia e metade león - e flameros. No interior consérvase unha lápida sepulcral coa famosa inscrición de Aquí esperan os Golfines o día do Xuízo, que foi trasladada desde a capela dun convento cacereño.
- Casa dos Cataventos: Na actualidade alberga o Museo Arqueolóxico. Foi construída a finais do século XV sobre o espazo ocupado polo antigo alcázar almohade. Coñécese tamén como Casa do Aljibe, xa que se conserva un depósito de auga árabe no soto do edificio.
- Palacio de Godoy: Casa do conquistador Francisco de Godoy, e que merece a pena visitar só polo seu balcón en esquina de estilo manierista.
CASAR DE CÁCERES: A tan só 11 quilómetros de Cáceres, a Norba Caesarina romana, é probable que en Casar de Cáceres localizásese o campamento militar de <iCastra Servilia. É tamén moi probable que a vía romana atravesase a poboación. As rúas Longa Alta e Longa Baixa da localidade parecen confirmar este feito e é á saída de Casar de Cáceres, de camiño cara a Cañaveral, cando o trazado da Vía da Prata faise máis patente.
- Igrexa parroquial da Asunción: Construída a finais do XVI e principios do XVII sobre outra igrexa máis antiga. Destaca a súa torre campanario cos seus escudos, gárgolas e pináculos. Sobre os contrafuertes disponse os niños que as cegoñas constrúen ano tras ano. O retablo maior, do XVII, é unha obra de proporción monumental na que colaboraron dous escultores, un pintor, un dorador e un ensamblador.
- O Sopapo do Casar, o seu mellor embaixador: Non é un monumento ao uso, pero coma se o fose. O Sopapo do Casar é o produto que deu a fama ao pobo. É un queixo elaborado con leite cru de ovella e callo vexetal procedente do cardo Cynara cardunculus.
- A Festa da Tenca:Celebración popular que se celebra a finais de agosto e, de forma rotativa, entre as localidades que conforman a mancomunidade do Tajo - Salor: Aliseda, Arroyo de la Luz, Brozas, Casar de Cáceres, Garrovillas, Malpartida de Cáceres, Navas del Madroño, Villa del Rey e coa colaboración de Alcántara. Á parte do seu fin, que é a degustación da Tenca (peixe da familia dos ciprínidos que vive en augas embalsadas e tranquilas), hai un concurso de pesca e verbena.