Etapa de Santa Croya de Tera a Rionegro del Puente

km 27,5

Tempo 06H 50’

Dificultade alta

Albergues 6

Dispoñible sen conexión

Información sobre a etapa 3: Etapa de Santa Croya de Tera a Rionegro del Puente

Perfil: Etapa de Santa Croya de Tera a Rionegro del Puente

Ampliar mapa

Puntos de interese da etapa 3: Etapa de Santa Croya de Tera a Rionegro del Puente

15 Santuario da Virxe de Carballeda
14 Albergue de peregrinos Virgen de la Carballeda
13 Río negro
12 Igrexa de San Pedro
11 Presa do encoro da Nosa Señora de Agavanzal
10 Igrexa de Olleros de Tera
9 fito anepígrafo
8 Albergue de peregrinos de Calzadilla de Tera
7 Área recreativa da Barca
6 Arroio do Sardón
5 Albergue de Peregrinos de Santa Marta de Tera
4 Santiago peregrino
3 Río Tera
2 Adegas
1 Casa Anita

O itinerario

Km 0. Santa Croya de Tera(Albergue. Bar. Tendas. Farmacia)

Nada máis saír de Santa Croya cruzamos a ponte sobre o Tera, río que forma o Lago de Sanabria e que doa o seu caudal ao Esla. Entramos así en Santa Marta de Tera, en cuxa igrexa románica do século XI atópase a xoia do Camiño Sanabrés. Falamos da talla máis antiga que se coñece de un Santiago peregrino e está situada nunha das enxoitas do portada sur. O Apóstolo, con cayado e zurrón, estende a palma da súa man e sobrecoge pola súa beleza e o seu misterio. A visita é obrigada. Despois hai que dar marcha atrás para retomar o trazado, descendendo por unha pista asfaltada.

Km 0,5. Santa Marta de Tera(Albergue. Bares. Tenda)

O primeiro compás da etapa márcao o bosque de ribeira do Tera. Varias tablillas de madeira coa figura do Santiago peregrino de Santa Marta guíannos por varios cruzamentos, onde tamén sorteamos algúns arroios. Co río á nosa esquerda o horizonte vai abríndose até chegar á estrada. Seguímola cara á esquerda para cruzar o Tera. Á beira poderemos ver as randeeiras e merenderos de a Área Recreativa A Barca (Km 6,4).Nada máis pasar a ponte deixamos a estrada pola dereita. Collemos así un camiño que seguiremos sempre fronte, a condición de que non vexamos algunha frecha que nos indique outra dirección. Despois internámonos nunha chopera que nos corta o paso e que nos leva a retomar o camiño para chegar até outra estrada, esta vez á ZA-P-2547, cuxa nomenclatura sería máis acorde para un robot.Unha mouteira de granito indícanos a dirección a seguir e continuamos pola estrada uns 700 metros para abandonala pola dereita. Tras pasar a fonte A Ribeira e cruzar unha canle entramos en Calzadilla de Tera, poboación por onde pasaba a Vía Augusta, a calzada romana número XVII de o Itinerario de Antonino que unía as poboacións de Braga e Astorga.

Km 11,5. Calzadilla de Tera(Albergue. Bar. Tenda)

Xunto á igrexa derruida hai que virar á dereita, cruzar a canle e avanzar en paralelo pola súa dereita durante case 2 quilómetros até chegar á seguinte poboación: Oleiros de Tera, con albergue privado.

Km 13,7. Oleiros de Tera(Albergue. Bar. Tenda. Farmacia)

Saímos do pobo para cruzar unha estrada e continuar por pista até xira á dereita para chegar até o Santuario da nosa Señora de Agavanzal, onde se toma unha senda que chega tamén até a presa (Km 18).Ao chegar ás comportas do encoro cruzamos a presa e viramos á esquerda para coller a estrada que vai rodeando a beira. Chegado un punto ímonos afastando do encoro para chegar até Villar de Farfón, pedanía de Rionegro del Puente que nos dá a benvida a a comarca da Carballeda. Esta poboación conta con a hospitalidade de Craig e Dorothea.

Km 21,5. Villar de Farfón(Albergue de Craig e Dorothea)

O trazado pasa de longo a igrexa de San Pedro. Á saída collemos un camiño que transita primeiro por unha zona aberta e que de forma paulatina vese rodeado de vexetación. Afrontamos un pequeno desnivel até situarnos a 850 metros de altitude, nun collado desde o que podemos distinguir Rionegro del Puente. Tras a baixada chegamos xunto a unhas naves e cruzamos posteriormente o río Negro. De seguido pasamos baixo un arco da ponte da N-525 e entramos en Rionegro del Puente case á altura de o albergue.

Km 27,5. Rionegro del Puente(Albergue. Bares)

As dificultades

Observacións

En imaxes

Que ver, que facer

SANTA MARTA DE TERA
- Igrexa de Santa Marta: Esta igrexa do século XI, de planta de cruz latina e unha soa nave, é un dos templos románicos máis antigos de toda a provincia. Foi declarada Monumento Histórico - Artístico en 1931. Nunha enxoita do portada sur agarda a escultura dun Santiago Peregrino, unha figura sobrecogedora pola súa beleza, sobriedade e misterio. Por méritos propios converteuse no símbolo do Camiño de Santiago Sanabrés ou Mozárabe. Leva un zurrón decorado cunha cuncha e un cayado na man dereita pero a súa principal forza reside na súa man esquerda, que exhibe a palma a modo de saúdo. No ano 1993, con motivo da conmemoración do ano xubilar, acuñáronse moedas de cinco pesetas coa imaxe deste apóstolo no anverso.
CALZADILLA DE TERAO mesmo nome delátalle. Onde hoxe se asinta esta localidade do Val do Tera houbo un tempo en que pasou a Vía Augusta, a calzada romana número XVII do Itinerario de Antonino que unía a poboación portuguesa de Braga con Astorga. Na provincia de Zamora esta vía ten unha lonxitude de 60 quilómetros.
- Antiga igrexa das Santas Xusta e Rufina: En estado de ruína, de estilo románico e con campanario de acceso exterior. O seu retablo, barroco e restaurado en 1773, trasladouse á igrexa nova.
OLEIROS DE TERA
- Santuario da nosa Señora de Agavanzal: Templo de gran devoción entre os veciños de Oleiros, que acoden en masa o segundo sábado de cada mes de setembro. O santuario foi restaurado recentemente e financiado polo padroado do Camiño de Santiago de Castela e León.
VILAR DE FARFÓNPertence ao municipio de Rionegro del Puente e está situado nas proximidades do encoro da nosa Señora de Agavanzal. Como apunta o autor Eusebio Rodríguez Carrión: "Foi fundado no século XVI por Dona Rosa Cifuentes e Losada, descendente da familia dos Losada, Señores de Rionegro e por iso tamén de Diego de Losada, fundador de Caracas".
- Igrexa de San Pedro: Construción dunha soa nave. O retablo está presidido pola imaxe de San Pedro, unha talla en madeira de máis de douscentos anos. Como tamén apunta Eusebio Rodríguez: "Dado que a fundación de Vilar de Farfón foi posterior ao século XVI, é moi posible que a actual igrexa sexa unha ampliación dunha primitiva ermida".
RIONEGRO DEL PUENTEPobo natal de Diego de Losada, fundador de Caracas, e situada á beira do río Negro, afluente do Tera. Esta localidade é cabeza de municipio e engloba a outras tres entidades poboacionais: Santa Eulalia do Río Negro, Valleluengo e Villar de Farfón. Todas elas conforman a comarca da Carballeda, anterior á de Sanabria e onde o monte mediterráneo comeza a fundirse con especies máis atlánticas, como o mesmo carballo, voz galega coa que se denomina ao carballo.
- Antigo hospital ou Casa da Virxe: O primeiro edificio que visita o peregrino ao chegar a Rionegro é o moderno albergue, outrora hospital de peregrinos e máis tarde hospedaría.
- Santuario da Virxe da Carballeda: Propiedade da Confraría dos Falifos, é de orixe románico e o seu aspecto foise conformando ao longo da historia. Foi ampliado nos séculos XIV e XV e completado no XVIII. O templo, formado por tres naves, destaca no exterior pola súa torre de sillería de máis de vinte metros. O interior acolle a imaxe da Virxe da Carballeda, patroa da comarca e venerada especialmente na festa que se celebra cada terceiro domingo de setembro, que ademais de actos relixiosos conta cunha importante feira.
- Confraría dos Falifos: As orixes desta irmandade, hoxe vixente, non están moi claros, aínda que é moi probable que se remonte até o século X. No século XIV o Papa Clemente VIN outorgoulle a Bendición Apostólica e admitiuna baixo a súa protección. O dato máis importante é que naceu como unha simple reunión de alcaldes e relixiosos para dar culto á Virxe e facilitar o paso dos peregrinos que se dirixían até o sepulcro do apóstolo. Nos seus inicios destinou o diñeiro á construción de pontes e máis adiante á de hospedarías e hospitais. Falifo, farrapo ou vulgarmente trapo é unha palabra que designa a herdanza que deixa o confrade á irmandade. Chámase así porque antigamente se entregaba unha peza que posteriormente se vendía para recadar fondos.