Etapa de Saint Jean Pied de Port a Roncesvalles

• Km 0. Saint Jean Pied de Port (Todos os servizos)

O Camiño Francés – o Camiño por excelencia, a nai de todos os Camiños a Santiago – iniciámolo na ponte medieval sobre o río Nive. Así accedemos á rue d’Espagne, barrio de comerciantes e artesáns que apenas variou a súa fisionomía ao longo dos séculos. Atravesamos a rúa dunha punta a outra para traspasar os muros derruidos da antiga muralla e chegar até un poste de madeira. Xarada, xunto a unha cuncha e a marca vermella e branca do GR 65, hai un sinal que indica Chemin de Saint Jacques de Compostelle.. Ao pouco, un cartel sinala o outro itinerario por Arnéguy e Valcarlos, que se desvía pola dereita (ver dificultades).

Itinerario 1.

Un terrible repecho recíbenos a continuación e convén afrontalo moi amodo, facilitando así o quecemento progresivo nunha etapa que vai esixirnos moito esforzo e que hai que tomarse con moita calma. É máis, para evitar un sufrimento excesivo e até un probable susto recoméndase vir ben adestrado. Ascendendo pola estrada rural pasamos intermitentes barrios de casas, como Iruleya e Erreculus, sempre rodeados de verdes praderías. Os tramos onde recuperar o alento vanse diluíndo como un espellismo e pronto chegan de novo as temibles ramplas que nos achegarán até o núcleo de Huntto.

• Km 5. Huntto (Albergue)

Despois de Huntto, a estrada dános unha pequena tregua e ocupa o seu lugar unha senda que gana a partida á pendente cunha sucesión de curvas de ferradura. De novo sobre o asfalto pasamos xunto a unha fonte e unha mesa de orientación. Está emprazada nun excelente miradoiro onde se obtén unha panorámica de Saint Jean Pied de Port e da suave orografía desta zona da Aquitania francesa (Km 6,4). Un quilómetro despois está o albergue e bar-restaurante de Orisson, unha alternativa máis para pasar a noite, sobre todo para o viaxeiro que inicie a etapa pola tarde.

• Km 7,5. Orisson (Albergue. Bar-Restaurante)

Seguimos avanzando pola estrada de montaña, seguramente en compañía de ovellas de raza Manech e robustos cabalos insensibles aos rigores do clima. Un catro quilómetros máis adiante, a uns cen metros e a man esquerda, pódese distinguir sobre unha crista rochosa a talla da Virxe de Biakorri, adornada con flores, colares, cruces, cunchas e demais ofrendas peregrinas (Km 11,3). Tras vinte minutos de marcha pasamos de longo o desvío que baixa até a localidade francesa de Arnéguy e dous quilómetros máis adiante, por fin, chegamos ao momento clave da xornada. Xunto á beiravía dereita hai un fito de pedra cun sinal de madeira tallada coa inscrición Roncevaux/Orreaga (Km 15).

Significa abandonar a estrada D-428 e continuar monte a través. Pasamos inmediatamente xunto á cruz de Thibault, tamén chea de obxectos e colgajos, e ascendemos entre dous lomas, deixando á dereita un socorrido refuxio de pedra (Km 15,6). Baixo as ladeiras do pico Leizar Atheka percorremos o quilómetro escaso que resta até o collado de Bentarte, onde se atopa a Fonte de Roldán, que lembra ao oficial de Carlomagno derrotado polos vascones xunto ao seu exército no ano 778 (Km 16,5). Un robusto fito de pedra anuncia a nosa entrada en Navarra e, en breve, un triplo sinal de madeira anímanos a seguir pola dereita. Baixo un tupido hayedo e un tramo máis despexado chegamos até o refuxio Izandorre, situado entre as balizas 43 e 44 e vital en caso de emerxencia (ver as apartado dificultades). A pista pedregosa endurécese até alcanzar o collado Lepoeder, a cota máxima da etapa a 1430 metros de altura (Km 20,5).

Aquí preséntanse dúas opcións para continuar, ben sinaladas nun poste de madeira. A da esquerda é a máis curta (3,6 quilómetros até Roncesvalles), co hándicap de que descende por fortes pendentes. É un tramo precioso polo bosque do monte Donsimon. A opción da dereita é catrocentos metros máis longa e pasa polo alto de Ibañeta, onde se sitúa a capela de San Salvador. Cuestión de gustos. Nós escollemos a máis longa e descendemos pola pista asfaltada, atallando en moitas ocasións grazas ás marcas vermellas e brancas do GR. As vistas son espectaculares e lévannos a descubrir a paisaxe da etapa de mañá: bosques de haxas e Roncesvalles abrindo as portas a Burguete e ao val de Erro. Chegamos así a Ibañeta , onde se atopa a picuda capela de San Salvador, construída en recordo dun antigo cenobio que facía soar a súa campá para orientar aos peregrinos medievais (Km 24,1).

Á etapa só queda un suspiro e, tras pasar xunto ao Centro de Migración de Aves, o noso itinerario intérnase polo bosque para baixar a Roncesvalles , representado pola Colexiata gótica de Santa María. O primeiro edificio que sae ao paso é o albergue de peregrinos.

• Km 25,7. Roncesvalles (Albergue. Bar-restaurante. Oficina de Turismo)

Itinerario 2.

(de obrigado cumprimento do 1 de novembro ao  31 de marzo. Nota: ver dificultades)

 

• Km 0. Saint Jean Pied de Port.

Lembramos que esta variante é de obrigado cumprimento desde o 1 de novembro até o 31 de marzo.

Para tomar esta variante unha vez cruzamos pórtea  d'Espagne continuamos de fronte uns cen metros, unha vez alí viramos á dereita polo Chemin de Mayorga, que nos levase á estrada nacional D 933 a cal tomamos uns 750 metros, viramos á dereita para cruzar por unha ponte o rio Nive d’Arnéguy Riviere e continuar pola dereita do rio e da estrada até Vendas Arnéguy onde cruzamos a España. Aquí temos bares, tendas e restaurantes. En fronte da Venda Peio tomamos unha pista que nos levará até Arnéguy en quilómetro e medio.

• Km 8,2. Arnéguy.

Unha vez en Arnéguy cruzamos o rio Luzaide e á súa vez a fronteira entrando de novo en Francia para continuar por pista asfaltada esta vez deixando o rio e a estrada á nosa dereita, continuamos un tres quilómetros até chegar a Valcarlos onde entramos de novo cruzando o rio e volvendo entrar en España.

• Km 11,5. Valcarlos.

Saímos de Valcarlos, localidade con todos os servizos incluído albergue de peregrinos pola estrada nacional 135 para desviarnos ao cabo duns dous quilómetros e medio á esquerda por unha estrada local até o barrio de Gainekoleta, unha vez alí tomamos un camiño que nos desemboca de novo na nacional 135 a cal volvemos tomar, despois de continuar uns dous quilómetros de estrada nacional volvemos tomar á esquerda para descender xunto ao rio, desvío perfectamente sinalizado, e desde alí iniciar unha forte subida que nos volverá a levar até o nacional pero esta vez só uns cen metros para volver tomar un camiño que nos conducirá sempre en ascenso até o Porto de Ibañeta.

• Km 22. Porto de Ibañeta.

unha vez no porto (1057 metros de altura) descendemos por camiño até chegar a Roncesvalles en pouco menos de dous quilómetros, localidade á que entramos á altura do refuxio de peregrinos.

• Km 23,7. Roncesvalles.