Etapa de Burgos a Hontanas

• Km 0. Burgos (Todos os Servizos)

Os últimos pasos pola capital burgalesa nacen detrás da catedral, na rúa Fernán González. Avanzamos até o arco ou porta de San Martín, de ferradura en estilo mudéjar e moi restaurado no século XX. Pasado o arco, dobramos á esquerda paira descender por unhas escaleiras a cálea Emperador. Algo máis adiante continuamos, á esquerda, pola rúa Villalón, que desemboca no paseo da Illa, ao pé do río. Cruzamos o Arlanzón e viramos á dereita seguindo a súa marxe. Semprede fronte, ao pé da N-120 polas avenidas de Palencia, José María Villacián Rebollo -xunto ao parque o Parral- e a rúa de Villadiego, chegaremos até o desvío marcado como “Os Guindales. Viveiro Forestal” (Km 3).Tomámolo, desviándonos á dereita, e seguimos de fronte pola rúa Benito Pérez Galdós. Xunto á porta do viveiro forestal termina a cidade e o asfalto tórnase en pista. O camiño non entra en Villalbilla, pobo que vemos á nosa esquerda, pasamos por baixo da liña da AVE e viramos á esquerda paira salvar por pasos subterráneos tanto a N-120 como paira pouco despois a autovía BU-30, una vez pasado por baixo desta última viramos á dereita cara a unha rotonda onde collemos una pista paralela á N-120, cruzamos o rio Arlanzón pola ponte do arcebispo e continuamos por pista até entrar en Tardajos.

• Km 10,8. Tardajos (Albergue. Pensión. Bar. Tenda. Farmacia. Caixeiro)

En tempos de Roma, Tardajos foi, ou puido ser, una mansio da calzada romana que uniu Clunia (a burgalesa Coruña del Conde) con Juliobriga (a actual Reinosa). Superamos o pobo pola rúa do Mediodía, a praza Leandro Mayoral e a rúa Real Poñente. Dirixímonos por estrada á próxima Rabé. No curto traxecto pasamos o río Urbel. Esta canle, que percorre máis de 50 quilómetros pola provincia de Burgos, ten pouco caudal pero é moi amigo de desbordarse e encharcar as súasribeiras. Tanto que antigamente Tardajos e Rabé estaban separadas por un tramo de lodo que deu pé a cantar: "De Rabé a Tardajos non faltaranche traballos. De Tardajos a Rabé, liberanos Domine". Melódica estrofa que podemos canturrear até alcanzar Rabé de las Calzadas.

• Km 12,6. Rabé de las Calzadas (Albergues. Bar)

Pola rúa Santa Mariña excedemos a fonte - decorada con veneras - até a praza Francisco Ribeiras e saímos por Baldomero Pampliega. O que nos espera de agora en diante é, simplemente, a meseta castelá. Sen trampa nin cartón, cos seus proles e os seus contras. Longas rectas a máis de oitocentos metros de altura sen máis compañía que nosa propia sombra e grandes extensións de cereal sen horizonte aparente pero con multitude, iso si, de perdices, lavercas, curuxeiras e demais aves con querenza aos cultivos. Saltarse a meseta implica romper a unidade do Camiño e restar o seu sentido. Case a tres quilómetros de Rabé, a man dereita, atópase a fonte de Praotorre, onde se habilitaron unhas mesas paira o descanso (Km 15,4).A pista continúa co seu levadío ascenso até alcanzar una zona máis plana que dá acceso ao val onde se asenta Hornillos (Km 17,9). A pendente, a propia inercia e o peso da mochila obrigan a baixar con coidadoa pedregosa costa, alcumada Matamulos. Despois de cruzar una estrada e a canle do río Hormazuela entramos en Hornillos del Camino, poboación amoldada ao Camiño cunha rúa principal de paso orientada de leste a oeste.

• Km 20,6. Hornillos del Camino (Albergues. Bar. Tenda)

No verán de 1990, por iniciativa propia, Lourdes Lluch (que segue acollendo peregrinos durante o inverno no seu albergue de Frómista) alugouaquí una casa paira acoller aos peregrinos, experiencia que instaurou a función dos hospitaleros voluntarios que, ano tras ano, desde entón, colaboran desinteresadamente en albérguelos de donativo.Á saída de Hornillos, o panorama é similar ao precedente: una interminable pista de parcelaria que ascende pola meseta cerealista. A única distracciónatópase aos bordos do camiño, decorados por cheas de pedra que sacan os agricultores dos seus cultivos. Cinco quilómetros despois de Hornillos atopámonos cunha cruz de Santiago (Km 25,5) e setecentos metros máis adiante co cruzamento cara ao albergue San Bol, situado á beira do río do mesmo nome.

• Km 26,2. Arroio San Bol (Albergue)

Tras unha hora máis de camiñada chegamos, por fin, a Hontanas , acazapado e oculto até o último momento. O nome da poboación procede do termo latino fontana, fonte en castelán. O sacerdote boloñés e asiduo peregrino (viaxou a Compostela tres veces durante os anos 1666 e 1673), Domenico Laffi, relatou que en Hontanas os pastores rodeaban as súas cabanas cun muro paira defenderse dos lobos. Hoxe, varios albergues, hostal e casa rural ofrecen comodidade e descanso ao camiñante do século XXI.

• Km 31,1. Hontanas (Albergues. Hostal. Casas Rurais. Bar. Tenda en tempada)