Etapa de Pola de Lena a Oviedo

• Km 0. Pola de Lena(Todos os Servizos)

Desde o mesmo albergue, volvemos sobre os nosos pasos por Ramón e Cajal e a 80 metros viramos a man esquerda para descender a escalinata da Fuentina. Desembocamos en a praza Alfonso X O Sabio, que cruzamos para saír á rúa Corporacións de Lena. Sempre de fronte conecta coa de Irmáns Granda. Atención porque máis adiante deberemos virar á dereita pola rúa Celso Granda, guiándonos polas frechas e non pola mouteira, o cal indica de fronte. Por Celso Granda tomamos de fronte unha rotonda e cruzamos o río Lena para coller unha pista asfaltada que circula xunto ao río, e que os veciños, como en tantos lados, coñecen como o paseo do colesterol (Km 1,1).O paseo avanza sen perda entre o río e a A-66. Antes de chegar á gasolineira de Villallana pasaremos por un túnel á nosa dereita para aparecer alén da autovía, viramos á esquerda por unha senda paralela ao valo de separación da autovía até pasar a gasolineira, subimos por un bonito camiño até Castiello, chegaremos até ao cartel indicativo de Castiello, tomaremos o camiño que nos leva até a paraxe dos taboleiros, (moita atención neste punto, hai que virar bruscamente en baixada), despois chegaremos a Sovilla para atoparnos coa unión do rio Lena que nos venia acompañando desde San Miguel do Rio até agora e co rio Aller, que aparece neste punto dando lugar ao rio Caudal que será o que nos acompañe o resto da etapa. Entraremos en Ujo pola ponte sobre o rio Caudal á altura do chalé dos Geólogos.

• Km 7,1. Ujo(Tendas. Bares. Consultorio. Caixeiro)

Vemos nun panel informativo referencias a a Vía Romana da Carisa, hoxe balizada como G.R-100.1, que atravesa a Cordilleira Cantábrica desde o sur polo cordal de Carraceo e a serra do Ranero. O itinerario dos peregrinos prosegue durante máis dunha hora polo paseo de o río Caudal até Mieres do Camiño. Cruzamos a canle do río por a ponte peonil da Cadela, ao parecer chamado así pola peaxe que se cobraba para utilizalo (Km 13).Seguidamente salvamos a A-66 por un túnel e as vías do FEVE por unha pasarela. Accedemos así a a rúa Manuel Llaneza, onde se concentra gran parte da actividade comercial, que percorremos de fronte na súa totalidade. Ao fondo viramos á esquerda por Teodoro Costa para desembocar en a praza da Pasera e a súa igrexa de San Juan.

• Km 14,1. Mieres do Camiño(Todos os servizos)

Ao pé atópase a praza de San Juan, máis coñecida como praza de Requexu. A escultura do escanciador, obra de Manuel Félix Magdalena, preside este espazo de arquitectura tradicional asturiana que acolleu mercados de gando e gran, hoxe rebosante de sidrerías. Continuamos pola rúa de Oñón (AS-242), xunto a o lavadoiro de carbón O Batán até o barrio La Peña. (Km 15,6).Máis adiante continuaremos pola AS-242 dirección O Padrún. É un porto cun desnivel alcanzable e con moi pouco tráfico. Pasado o Hostal-Mesón La Peña chegaremos a A Rebollada, aos pés de o pico Gua. Nesta parroquia de Mieres atopámonos con a igrexa de Santa María Magdalena, de fundación románica pero demolida en 1921. Aínda conserva medio centenar de canecillos orixinais e un arco da ábsida. Custodia a talla de San Lázaro que presidía a antiga malatería, situadas sempre nos arredores dos núcleos de poboación importantes.

• Km 16,8. A Rebollada

En ascenso van pasando varios barrios da parroquia da Rebollada, como Repitaneo, O Rolo, Copián, onde existiu unha alberguería, Santa Lucía e Aguilar. Desde o porto non perdemos detalle da conca mineira do Caudal, con a térmica da Pereda, o pozo San Nicolás, etc. Terminamos coroando O Padrún a unha cota de 385 metros, entrando á súa vez en o Concello de Oviedo.

• Km 20,7. O Padrún(Bar-sidrería)

Nada máis coroar collemos o desvío á dereita en dirección a Casares. Nesta inmediata poboación viramos á esquerda á altura de a fonte e abandonamos a pista pola dereita 100 metros despois, internándonos así nunha senda enmarañada. Desembocamos posteriormente en a AS-242, pola que descendemos un treito. Máis adiante deixamos a estrada pola esquerda en dirección á Estación, pasando xunto a a fonte barroca dos Llocos. En breve salvamos as vías por baixo e sobre a A-66 para saír de novo na AS-242, que parte en dúas a Olloniego.

• Km 23,3. Olloniego(Todos os servizos)

Á saída de Olloniego pasamos xunto a a torre e o palacio de Quirós. Seguiremos pola beiravía da AS-242, cruzando máis arriba o Nalón, río que volverán cruzar mañá ou pasado os que continúen polo Camiño Primitivo. Tras a ponte da estrada de Castela localízase a casa que servía de oficina de peaxe de o Real Portazgo, presente sempre nas grandes vías de comunicación. Xunto a ela sitúase un leguario que indica a distancia á capital: 1 ½ leguas. A legua castelá quedou establecida no século XVI en 20.000 pés e equivalería a 5,572 quilómetros (Km 24,7).Abandonamos a estrada na mesma curva, xusto tras oficina do Portazgo, penetrándonos nunha senda que ascende a montaña. Nada facía supor que esta etapa nos fose a regalar este suculento tramo… e aínda haberá máis como leste. Tras o primeiro envite saímos a unha pista veciñal, que seguimos de fronte. Continuamos en ascenso e, a non moi tardar, collemos un camiño que avanza paralelo á pista, onde aflora o trazado dunha antiga calzada nalgún tramo empedrado. Confluímos finalmente á entrada do caserío de Picullanza, do Concello de Ribera de Arriba·  Km 26,2. PicullanzaÁ saída obtemos a primeira panorámica de Oviedo, onde destaca o Palacio de Exposicións e Congresos, obra de Santiago Calatrava. A catedral aínda non se deixa ver. Comezamos o descenso, que conduce por a venda do Aire e San Miguel (Km 27,4)  Vólvenos a sorprender outro fermoso carreiro arboledo á beira dos arroios de A Ceprosa e Morente. Desemboca noutra pista veciñal que ascende polos lugares de o Caxigal (Km 29,2), Os Pretos, Os Varrervos e O Caserón, entidades de poboación da parroquia ovetense de A Manjoya. Tras as ruínas da ermida de Santiago xa vemos a catedral de San Salvador. Non en balde o topónimo Manjoya deriva de Monxoi (de aquí tamén o Monte do Gozo) que en palabras do historiador Juan Uría “expresa o xúbilo que os peregrinos experimentaban ao atoparse próximos ao final da súa viaxe”.

• Km 30,4. A Manjoya- Ermida de Santiago

Xunto á moderna igrexa de Santiago pasamos baixo a A-66, baixando a o barrio de San Lázaro. Uns 350 metros despois do paso baixo a autovía viramos en diagonal cara á esquerda por a rúa Malatería, xunto ao Parque de Inverno, chegando a a rúa Gil Blas. Continuamos por ela á dereita durante 50 metros para torcer á esquerda por Aurelio do Chan. Confluímos en a rúa Muñoz Degrain (Rolda Sur-N-630), que cruzamos de fronte xunta a o monumento ao peregrino (Km 31,5).Nada máis cruzar seguimos de fronte por Leopoldo Alas, tras a que chegamos ás portas de o centro histórico. Como na antigüidade, accedemos a el por a rúa Magdalena, onde detalla Uría que “os peregrinos entraban ás veces en multitude, portando candeas de cera ou sebo, acompañados dos albergueros”. Baixo o arco do Concello enlazamos de fronte coas rúas Cimadevilla e de A Rúa, finalizando así na praza Alfonso II O Casto, presidida por a Sancta Ovetensis.