Etapa de León a La Robla

Introdución:

Como relata Luciano Huidobro nAs  Peregrinacións Xacobeas: “Chegados á Cruz de San Marcos, os peregrinos deliberaban sobre cal camiño debían seguir. Os máis intrépidos e devotos optaban polo de Oviedo”. En efecto, como narran as crónicas e as chansons dos peregrinos medievais, non tivo que ser empresa fácil atravesar a montaña central leonesa e os angostos vales asturianos en pos das reliquias custodiadas na Cámara Santa de Oviedo. O historiador Juan Uría considera nAs  Peregrinacións a Santiago de Compostela que “a peregrinación a Oviedo áchase enlazada coa Compostelá no último terzo do século XI”. Ademais, recalca que “aínda se dicía a principios do século XIX: Quen vai a Santiago e non ao Salvador, serve ao criado e deixa ao Señor”. Un refrán que xa foi citado na Nouvelle Guide, impresa en París en 1583. Así pois, o humilde hospital de peregrinos do século XII a beiras do Bernesga, reedificado ao grande grazas a unha doazón de Fernando o Católico e actualmente Parador Nacional, representa o punto de inicio do Camiño de San Salvador.

O itinerario:

• Km 0. León(Todos os servizos)

Á beira do Parador de San Marcos sitúase a mouteira que reza: ‘Camiño de San Salvador. León-Oviedo. Catro Vales’. Catro Vales é unha Asociación sen ánimo de lucro, integrada por 26 municipios leoneses, que se encargou de sinalizar con balizas e paneis informativos o tramo leonés deste itinerario xacobeo. O pintor de frechas amarelas de todo o itinerario entre León e Oviedo e pai moderno deste Camiño é José Antonio Cuñarro Expósito, máis coñecido por ‘Ender’.

Avanzamos así pola avenida dos Peregrinos, deixando a man dereita a Delegación Territorial. Sempre de fronte pasamos a glorieta Martín Saraiba, que identificamos polo avión T-6 que a preside (ver apartado observacións). Xunto ao río Bernesga e o seu paseo (a man esquerda do itinerario) percorremos o barrio de Eras de Renueva. Pasando o I.E.S Eras de Renueva e as urbanizacións Santa Engracia e a Veiga de Eras chegamos á rotonda que pon fin á avenida, onde viramos a man dereita pola rúa Unicef (Km 2,8).

Esta urbanización de alto standing conduce directamente á estrada de Carbajal. Seguímola cara á esquerda e pasamos primeiro xunto ao complexo San Cayetano antes de pasar o municipio de León (Km 4,8). Entramos así no de Sariegos, ao que pertence Carbajal da Legua. Atravesar esta localidade é unha desmesura e, chegados ao Bar Central, sede da Asociación Camiño de Santiago Ruta de San Salvador, temos a oportunidade de selar a credencial e, mesmo, adquirila.

• Km 6,8. Carbajal da Legua(Todos os servizos)

Atención! Nas inmediacións do bar hai un par de tendas onde convén comprar algúns víveres, xa que, até Cascantes, quilómetro 21,9 de etapa, non hai ningún servizo. Quen vaia pasar# a noite no albergue de Cabanillas tamén debe telo en conta para comprar tamén cea e almorzo. Á saída de Carbajal topámonos cunha máis que curiosa escultura, realizada en homenaxe aos peregrinos desta ruta xacobea. Sucédelle unha ampla pista de terra que pon fin ao tramo urbano desta xornada (Km 7,9).

Superamos uns 90 metros de desnivel no primeiro envite e, ao comezar o descenso (Km 9,8), sempre nos meses de máis calor, toparémonos, seguramente, cun exército de mosquitos que campa ás súas anchas pondo ovos nos brotes e xemas do nutrido carballal. A pesar de todo é un tramo precioso. Ademais de carballos, carrascas, torviscos e xaras encabezan unha selecta representación do monte mediterráneo. A senda estréitase nalgúns tramos, creando túneles entre os arbustos. Noutros, a senda toma aire e permite apreciar o val e o bosque galería do río Bernesga. Chégase así ao despoboado de Villalbura (fonte a man esquerda, a 30 ms. do Camiño).

• Km 12,9. Despoboado de Villalbura(Fonte. Botiquín. Libro de firmas)

Outrora orgullosa poboación, sementada de vides e cereal, hoxe tan só posúe unha caixa de correos que atesoura un libro de firmas, tiritas, Betadine e demais provisións sanitarias. Ollo!, nunha curva, uns 150 metros máis adiante, deixamos a pista pola dereita e ascendemos por unha trocha en forte desnivel. Ben merece o esforzo, que nos obsequia con outra luxosa panorámica da veiga do Bernesga. Alcanzamos un collado (Km 13,9) e descendemos por pista.

Medio quilómetro máis adiante existe a posibilidade de tomar un atallo, pero non o collemos para pasar xunto unha área de descanso con fonte (Km 14,7). De todos os xeitos, un pouco máis adiante, na paraxe de San Pelayo, onde houbo un antigo cenobio, temos outro lugar de descanso, tamén con libro de firmas e outra fonte (Km 15,6). De Cabanillas, xa á vista, só sepárannos 20 minutos. Durante o curto traxecto unicamente deberemos atender a un cambio de dirección, ben sinalizado, que tomaremos cara á esquerda.

• Km 17,4. Cabanillas(Albergue)

Arribamos a esta pequena poboación do municipio de Cadros pola rúa Real. En breve pasamos xunto á capela do Santo Cristo, en sobrio ladrillo. É a sede da confraría local do Bendito Cristo da Beira Cruz, con máis de 4 séculos de acollida e hospitalidade ao peregrino ás súas costas. Ao chegar á fonte vemos o desvío ao albergue de peregrinos, que se atopa tan só a 100 metros a man dereita. O Camiño, por contra, avanza de fronte e xira 90º á dereita nada máis pasar a canle do arroio de Cabanillas. Os nosos pasos aproxímanse de novo aos do río Bernesga, cuxo canle dominamos desde a senda que percorre a ladeira. Un panel de ‘Catro Vales’ engade información sobre as aciñeiras e o sotobosque do Bernesga (Km 18,8). Oitocentos metros máis adiante chegamos á ponte que permite pasar ao núcleo de La Seca, con bar, aínda que o Camiño de San Salvador non cruza a canle, senón que progresa de fronte.

• Km 19,6. Ponte de acceso a La Seca(Bar a 400 metros do Camiño)

Así, coa panorámica de La Seca alén do río, a senda serpentea a media ladeira superando varios tobogáns. No val, tras as aciñeiras, aparecerán uns chopos que nos darán sombra até cruzar a LLE-4514. Entramos en Cascantes pola estrada de acceso, tamén rúa Real. Esta localidade do municipio de Cadros ten unha señora fonte de tres caños, do 2014, da que adoita manar a auga a gallarón. Tamén unha sinxela igrexa do século XVIII, advocada a San Pedro. No bar podemos selar a credencial.

• Km 21,9. Cascantes(Bar)

Despedimos Cascantes coa presenza, cada vez máis próxima, da central térmica de La Robla. Da estrada de acceso desembocamos na LLE-4514, que deixamos pola esquerda antes do P.K 14. Un camiño achéganos en breve até a ermida de Celada, que parece xurdir ao abrigo da descomunal central térmica que a ensombrece. Mantén algún elemento do século XIV, como un arco gótico, datando o resto dos séculos XVII e XVIII. O interior alberga unha talla románica policromada da Virxe das Neves/, patroa de La Robla.

• Km 25. Ermida de Celada

Na porta de acceso ao recinto colocouse en 2014 a man do peregrino, que reza: “Coloca a túa man sobre a miña e que a bondade e amor que alberga no teu interior impregne este lugar”. En breve superamos por baixo a N-630 e máis adiante accedemos a unha ponte elevada sobre as vías, que morre na rúa Ramón e Cajal de La Robla (Km 26). Xa non hai perda, hai que continuar sempre de fronte, polas rúas Ramón e Cajal e Maior, até o final desta localidade leonesa. O albergue (pechado temporalmente 2022) sitúase xunto ao parque da Huerga.

• Km 27. La Robla(Todos os servizos)