Etapa de Huesca a Bolea

A primeira frecha guía de fronte á porta do Hospital de Peregrinos pola rúa do Irmán Martín Coroas. Cruzamos os dous carrís do paseo de Ramón e Cajal e internámonos pola rúa do Velódromo, que nace xunto ao Hospital do Sacro Corazón de Jesús. Desemboca no paseo de Lucas Mallada, paralelo sempre ao río Isuela. Xa non abandonamos esta arteria pegada á canle, seguindo de fronte nunha rotonda (podemos atopar algunhas frechas amarelas nos bordos do paseo) e xunto a varios xardíns. Á esquerda poderemos ver a liña da muralla, na rolda de Montearagón, e despois o convento das Miguelas. Uns centos de metros despois da rotonda da N-330, xusto cruzar o río, baixamos á dereita por unhas escaleiras ao camiño asfaltado dA  Cruz do Palmo (Km 1,8).

Marcha recto, e a saída dun túnel baixo a autovía mudéjar A-23, viramos 90º á dereita (Km 2,9). Acompañamos o seu curso paralelo á autovía por unha pista durante 550 metros e seguindo a pista afastámonos cara á esquerda. O camiño de Chimillas, que segue e cruza o curso de varias acequias, lévanos de fronte até a alberca de Cortés ou de Chimillas, estanque para a rega construída no 1501 baixo a Orde de San Juan de Xerusalén e que dá orixe ás acequias Maior de Cortés e Algüerdia (Km 5,3). Pódese rodear por ambas as beiras. Pola esquerda é máis curto e sombrío, e pola dereita, aínda que dá algo máis de volta, é máis sinxelo e veremos algún panel informativo máis relativo á fauna da balsa. Cercamos todo o perímetro e pasamos xunto á Residencia da 3ª idade Sierra de Guara, con cafetaría e restaurante. A continuación, entramos en Chimillas, de probable orixe musulmá, xunto ao Concello e a igrexa de San Jorge. O templo é do XVII cun retablo maior policromado procedente do convento oscense dos Carmelitas (Km 6,8).

A uns metros, a man esquerda, tras a praza, atópase o bar La Alberca, que abre todos os días. Convén proverse porque até Bolea hai 16,2 quilómetros (segundo os nosos cálculos) e xa ningunha poboación, tan só un par de leiras. Atravesamos a localidade pasando de fronte a rotonda. Unha pista esbrancuxada agárdanos. Aos cen metros seguimos pola dereita e pasamos máis adiante xunto á leira Cabalero (Km 8). A 250 metros, na seguinte bifurcación, de novo á dereita. A bifurcación que vén 200 metros despois expón dúas opcións: pola esquerda, pintada con frechas, é máis curta, pero con algúns carreiros; pola dereita está sinalizada con estacas xacobeas que puxo a Hoya de Huesca, máis indicada para bicicletas e máis fácil de seguir (Km 8,4).

Contamos a opción da esquerda, que é a que aparece reflectida no mapa. Ante todo, non nos desviamos, seguindo un camiño en ocasións pedregoso que nos leva a atravesar un campo de cereal. Este intérnase nun carrascal e bordeamos un sementado pola dereita, accedendo a unha zona máis espesa de carrascas, pero cun trazado claro, que leva até unha balsa ateigada de ras (Km 11,2). Deixámola pola beira dereita e chegamos a unha pista (a opción da dereita enlaza aquí), que baixa ante un panorama xa despexado. Achegámonos a Castejón de Becha ou Castelo de Castejón, co seu casarón e a ermida románica de San Miguel, do século XIII. Becha é unha propiedade agrícola, tamén coñecidas nesta zona polo nome de castelos, do termo de Esquedas e do municipio de La Sotonera. Antes de entrar pasamos xunto a unha balsa, co pico Gratal ao fondo, de máis de 1.500 metros (Km 13).

Rodeamos a propiedade, deixando a ermida a man esquerda. Saímos rumbo norte e a pista traza unha impresionante recta de varios quilómetros, pasando unha nave que nos pode servir de alpendre nun momento dado. Uns 300 metros máis adiante seguimos pola esquerda, debuxando un curva rumbo oeste ante a próxima localización: Castelo de Anzano. Entramos nesta leira, tamén de Esquedas e de La Sotonera, pasando o río Venia. O edificio é unha amálgama, unha sorte de fortificación que máis parece o muro de contención dalgún encoro. De ladrillo revestido, o máis destacable é a súa cornixa e a serie de arcos. Ao parecer mandouna construír un dos seus propietarios no 1500 (Km 17,1).

A 90 metros, fóra do camiño a man esquerda, atópanse unha posible sala-refectorio e a igrexa románica xa arruinada, do século XIII. Hai unha completa reportaxe deste conxunto na completa web de Antonio García Omedes sobre o románico aragonés. Pero o itinerario deixa a leira xunto ao casarón, saíndo pola dereita. A 550 metros de Anzano viramos 90º para tomar a pista da esquerda. Percorre, sempre de fronte, unha inmensa chaira cultivable protexida polas serras Exteriores de Cabaleira e Gratal. Pásase o río Salgado, de incerto caudal, onde adoita haber unha cabana de vacas (Km 19,5) e 1,3 quilómetros despois, xunto á canle do barranco Fontvaleria, viramos á dereita.

Un camiño ascende até Bolea, o pobo con sabor a cereixa, sobre un cerro, do mesmo xeito que o Berbegal de días pasados. Sobresae a antiga colexiata de Santa María a Maior, levantada entre os anos 1541 e 1559 sobre o templo románico do século XII. Accedemos ao centro urbano xunto a unha fonte, situada no sitio oportuno, e continúan os últimos repechos pola rúa de la Fuente, onde está a igrexa barroca de Santa Tomás e dA nosa Señora da Soidade. Aquí viramos á esquerda pola rúa Paraíso e despois á dereita chegamos á praza Maior.

O responsable do albergue municipal é Javier, a quen poderemos localizar no teléfono 722 827 397. O aloxamento atópase máis abaixo, nos arredores do pobo nas pistas deportivas (Km 23).