Etapa de Olveiroa a Muxía

• Km 0. Olveiroa(Albergues. Bares)

Descendemos a rúa do albergue e viramos á dereita para saír de Olveiroa pola pista asfaltada. Hai que prestar atención porque en breve, á altura da mouteira 34,558, debemos torcer á esquerda para cruzar un arroio e tomar unha senda encaixada que desemboca na pista que se dirixe a o encoro do Castrelo. Tras unha curva collemos, pola dereita, un camiño que sobe cara a unha liña de aeroxeradores. Máis adiante deixamos este camiño e avanzamos pola ladeira da montaña cunhas vistas incribles de o río Xallas, que flúe encajonado por unha tupida vexetación. Terminamos baixando ao lugar de Vao de Ripas, onde cruzamos o río de Hospital por unha ponte de pedra (Km 2,7).
Salvamos unha costa e entramos en Logoso, aldea situada nas ladeiras de o monte Castelo.

• Km 3,7. Logoso(Albergue-Tenda. Bar)

Atravesamos este pequeno lugar e abordamos unha levadía subida até a aldea de Hospital, onde collemos a estrada CP-3404 (Km 5,1). Aos poucos metros hai un bar a man esquerda. Pasado o bar acurtamos un treito pola estrada antiga para desembocar na rotonda onde se atopa a mouteira que bifurca os camiños a Fisterra e Muxía. Consultade etapa 3 para o traxecto cara a Fisterra!

• Km 6. Bifurcación Fisterra e Muxía

Continuamos de fronte cara a Muxía pola beiravía da DP-3404 e acompañados polos xigantes do parque eólico. Tras 1,1 quilómetros deixamos a estrada pola beiravía esquerda, xusto no sinal oficial que marca 25,880 quilómetros até Muxía, e baixamos bruscamente uns metros para cruzar o rego de Vao Salgueiro, tributario do río Fragoso (Km 7,2). Uns 400 metros máis adiante volvemos cruzar a estrada para tomar o camiño que sae de fronte e que nos aforrará varias curvas pronunciadas da estrada. O itinerario regresa unha vez máis ao asfalto durante 200 metros, precaución neste tramo, e volve deixalo pola esquerda para descender até As Carizas, aldea da parroquia de Santa Baia de Dumbría (Km 8,7).

• Km 8,7. As Carizas

Viramos á dereita na rúa principal, cruzamos máis adiante a pista asfaltada e collemos un camiño rural que conduce até a zona deportiva de Dumbría. Chamaranos a atención unha construción vangardista con volumes de cores. Trátase de o albergue de peregrinos inaugurado en 2010 e financiado por Inditex (Km 9,6). Pasada a área deportiva de Ou Conco, con ampla zona axardinada e de descanso, saímos á estrada e viramos á esquerda para pasar o rego de Cheo e subir a Dumbría.

• Dumbría(Todos os Servizos)

Nada máis entrar vemos a praza cun bonito hórreo, un cruceiro, a igrexa de Santa Eulalia – dos séculos XVII e XVIII e mantendo a portada de estilo románico – e a casa reitoral. Como capital do Concello conta con bares, tenda, caixeiro, Centro de Saúde, etc. A poboación está partida pola DP-3404 e leva máis dun quilómetro atravesala. Á altura de o Centro de Saúde de Dumbría (Km 10,7) seguimos pola esquerda e baixamos pola estrada que salva o río Fragoso.

De inmediato saímos á AC-552 (A Coruña-Fisterra), (cruzámola con moita precaución pois este é un punto negro onde xa houbo varios accidentes, mesmo hai pouco faleceu unha peregrina, hai un estudo para evitalo facendo un paso inferior), e enlazamos co camiño que nace de fronte. Un camiño, ao principio por un piso abrandado e logo sempre sobre grava miúda, canalizado por muretes de pedra e rodeado de toda unha sorte de monte baixo, algún piñeiro e eucaliptos sen orde nin concerto. Lévanos en dous quilómetros até a aldea de Trasufre, da parroquia de San Pedro de Coucieiro e xa pertencente ao Concello de Muxía. Alberga a capela da nosa Señora do Espino, onde cada terceiro fin de semana de setembro van os romeus a sanar os seus verrugas na fonte (Km 13,5).

• Km 13,5. Trasufre

A sinalización oficial rodea o pobo e continúa pola pista veciñal. Envolvido polos campos de cultivo vemos á nosa dereita a aldea de Calo e proseguimos para cruzar o río Castro, case oculto polo bosque de ribeira. Viaxa ao longo de 30 quilómetros desde o monte Escaleira até a ría de Lires. Á beira atópanse as Casas dá Ponche e collemos a pista asfaltada que salgue á dereita, onde está o sinal dos 18,734 quilómetros a Muxía. Por ela, tras varios xiros de noventa graos, alcanzamos Senande, que nos recibe coa eterna figura da Galicia agrícola: o hórreo. Senande é o núcleo máis grande da parroquia de San Ciprián de Vilastose e está situado no ecuador da etapa. A man dereita hai un bar e máis adiante unha tenda.

• Km 16. Senande (Bar. Tenda)

Desviámonos a esquerda en dirección a Agrodosío, Vilastose e Casanova. Pasamos o primeiro núcleo disperso e encamiñámonos cara ao lugar de A Grixa, onde vemos a igrexa parroquial e alén a espadana, illada sobre un muro (Km 17). Deseguido da Grixa torcemos á esquerda á altura do albergue privado pola estrada veciñal e non hai que despistarse porque aos 250 metros hai que deixar a pista pola dereita e coller un camiño. É posible que a mouteira oficial estea cuberta en parte pola vexetación. Comeza agora un tramo cómodo duns 4 quilómetros por camiño e pista forestal que atravesa os montes de Vilastose e de Raposa e que leva até Quintáns, pobo da parroquia muxiana de San Martiño de Ozón. A man dereita saudamos a capela de San Isidro, cruzamos a AC-440 e torcemos a man esquerda na praza. Varios bares permiten de novo facer unha pausa.

• Km 21,3. Quintans (Bar. Tenda)

Visitamos Quintáns de punta a punta e despois dunha vaquería avanzamos por pistas asfaltadas e de terra con vistas ao val onde se asinta Ozón. Un tramo herboso e un breve paso polo empedrado de o Camiño Real (bar a man esquerda) sobe até o conxunto de hórreo e igrexa de San Martiño de Ozón. O hórreo é un dos máis grandes de toda Galicia, susténtase en 22 pares de pés e mide máis de 27 metros (Km 22,7). Deixamos a igrexa á dereita para subir até o veciño Vilar de Sobremonte. Neste breve tramo podemos ver o camiño percorrido desde Quintáns.

• Km 23,6. Vilar de Sobremonte

No mesmo Vilar o Camiño intérnase de novo no monte e tras unha costa inicial, llanea e descende plácidamente a Merexo (Km 25). Alén da ría formada pola desembocadura de o río Grande podemos ver Camariñas. O núcleo principal de Merexo queda á dereita e tomamos a estrada local durante quilómetro e medio para achegarnos a Vos Muiños. No medio da poboación cruzamos o río Negro e tras a panadaría saímos xunto á estrada.

• Km 26,8. Vos Muiños(Bar. Tenda. Farmacia)

Pasada a farmacia seguimos pola dereita en dirección a Praias de Vos Muiños. Seiscentos metros despois, xunto a unha casa, viramos á esquerda e subimos por un camiño herboso (é posible que estea sen limpar e a vexetación chegue até a cintura) até a estrada e a igrexa románica de San Xulián de Moraime (Km 28). Consta de tres naves e tres ábsidas e belas portadas laterais repletas de detalles. No interior destapáronse unhas pinturas murais de dubidosa datación que están divididas en oito lenzos. O día prosegue polo lugar de Casas Novas e continúa en ascenso até a AC-440, que cruzamos con precaución para chegar até o monte de San Roque e a súa capela (Km 29).

De inmediato entramos en Chorente e ao chegar ás últimas casas tomamos un camiño entre helechos. Uns 600 metros despois hai que torcer á esquerda, hai unha mouteira xacobea non moi ben situado, e tomar a senda estreita que descende até a praia de Espiñeirido (Km 30,4).
Neste punto pódese continuar pola pista asfaltada ou polo paseo de madeira que bordea a praia. Escollemos esta última opción e desembocamos na AC-440 á entrada de Muxía (Km 30,8). Entramos por ela e pasado o Hostal A Cruz hai unha sinalización xunto á beiravía esquerda que guía até o albergue de peregrinos, na rúa Enfesto.

• Muxía(Todos os Servizos)

Para chegar até o Santuario da Virxe da Barca, arrasado por un virulento incendio o día de Nadal de 2013, continuamos sempre de fronte polo paseo, xunto aos portos pesqueiro e deportivo, e no centro da poboación hai un sinal que nos dirixe cara a a Oficina de Turismo, e o Santuario. De camiño a este pasamos xunto a a igrexa de Santa María, que ocupa a parte baixa de o monte Corpiño e presenta trazas do románico de transición e do gótico. Alberga a capela gótica do Rosario, do século XIV. Medio quilómetro despois chegamos a o Santuario a Virxe da Barca. A orixe dunha capela neste lugar pode remontarse aos séculos XI ou XII, pero o primeiro documento que fai referencia ao Santuario é de 1544. O templo actual é barroco de 1719 dunha soa nave. Nos arredores atópanse a Pedra de Abalar, a Pedra dúas Cadrís, a Pedra do Temón, que gardan relación coa lenda da chegada da Virxe a estas costas nunha barca de pedra e a súa aparición ao Apóstolo Santiago para animarlle durante a súa predicación (Km 32,5).