Saltar o menú de navegación e ir ao contido

EROSKI CONSUMER, o diario do consumidor

Buscador

logotipo de fundación

Canles de EROSKI CONSUMER

Estás na seguinte localización: Portada > Viaxes > Camiño de Santiago > Camiño Francés > Etapa de Belorado a Agés

Camiño Francés

Etapa 11: Etapa de Belorado a Agés

Os albergues

Información sobre a etapa 11: Etapa de Belorado a Agés

Img perfil etapa 11 frances

A undécima etapa consta de dous partes ben diferenciadas. A primeira serve de quecemento e viaxa por Tosantos, Villambistia Espinosa del Camino e Villafranca, poboación onde dá comezo un longo e solitario segundo tramo polos outrora temidos Montes de Oca. Pistas forestais cercadas de carballos, piñeiros e brezos conducen así a San Juan de Ortega, que aparece como un oasis no deserto, e finalmente a Agés.

O itinerario

  • Km 0. Belorado (Todos os Servizos)

Paira saír de Belorado hai que atravesar a rúa Hipólito López Bernal e a avenida Camiño de Santiago paira cruzar posteriormente a N-120 e o río Tirón o por unha ponte peonil de madeira (Km 1,1). Paralelo a este atópase a ponte de pedra coñecido como O Canto. Por unha pista separada da N-120 pola canle do Retorto, afluente do Tirón, avanzamos comodamente até o Tosantos. Xusto antes de chegar hai unha área de descanso con varias mesas e grelladas.

  • Km 4,7. Tosantos (Albergue. Bar)

Ao cruzar a poboación pódese apreciar, alén da N-120, a ermida da Virxe da Pena, situada nun escarpe rochoso. Desde Tosantos un curto tramo achéganos até a seguinte poboación: Villambistia

  • Km 6,6. Villambistia (Albergue. Bar)

Recíbenos a parroquial de San Esteban, do século XVII. Una lenda atribúe poderes á auga que mana da fonte de catro caños. Asegura que paira recuperar a vitalidade e acabar co cansazo non hai nada mellor que remojar a cabeza nela. Pasado Villambistia, sen máis nada que apuntar, dirixímonos cara a Espinosa del Camino, á que chegamos tras sortear a N-120.

  • Km 8,2. Espinosa del Camino (Albergue. Bar)

Á saída o perfil da pista se recrudece un pouco e chega até as ruínas do mosteiro mozárabe de San Félix, onde a tradición sitúa os restos mortais do Conde Diego Rodríguez Porcelos, fundador de Burgos (Km 10). Pasadas as ruínas, o itinerario vira cara á esquerda en busca da beiravía da Nacional, que nos conduce até Villafranca Montes de Oca.

  • Km 11,7. Villafranca Montes de Oca (Albergues. Hotel. Bar. Tenda)

Desde esta poboación até San Juan de Ortega median 12 quilómetros ou case tres horas de camiñada, así que é recomendable deterse a xantar ou facer provisión de comida paira a travesía dos Montes de Oca. Outrora constituíron un lugar arriscado onde os perigos agardaban tras cada matogueira, en cambio, hoxe, a pesar de tratarse dun tramo moi solitario, ofrecen natureza e paz. Deixamos a N-120, subimos xunto á igrexa de Santiago – garda una talla barroca do Apóstolo – e pasamos xunto ao que foi o hospital da Raíña ou de San Antonio Abad. O inicio é empinado e convén tomarllo con calma. O calvario continúa até chegar a un miradoiro sobre as serras da Demanda e San Millán e á fonte de Mojapán, onde a subida comeza a suavizarse (Km 13).Rodeada de carballos, enebros e brezos, a pista continúa o seu ascenso, primeiro até un repetidor e despois cara a un monumento aos caídos durante a Guerra Civil (Km 15,2). Acto seguido a pista descende como un tobogán até a canle dun río paira afrontar un duro, aínda que curto, repecho. A pista de grava miúda solta convértese a partir de agora nunha ampla pista forestal cercada de piñeirais repoboados pola que liquidamos os restantes sete quilómetros e medio até chegar ao mosteiro de San Juan de Ortega.

  • Km 23,7. San Juan de Ortega (Albergue. Centro de Turismo Rural. Bar)

O conxunto de edificios son Ben de Interese Cultural desde 1931 e pertencen ao municipio de Barrios de Outeiro. O santo burgalés Juan de Ortega (1080-1163) foi discípulo de Santo Domingo da Calzada e colaborou con el na construción de pontes e calzadas antes de viaxar a Terra Santa. Á volta edificou no mesmo lugar que nos atopamos una igrexa baixo a advocación de San Nicolás de Bari. Segundo relata José María Lacarra no segundo tomo das peregrinacións a Santiago de Compostela: “no seu testamento, redactado en 1152 e que se conserva en Ortega como preciosa reliquia, lembra a edificación da igrexa de San Nicolás, como alí habitaban ladróns e como instituyó una comunidade de cóengos regulares de San Agustín”. No interior da igrexa hai un capitel románico que recibe a luz que se coa por unha xanela ojival unicamente os días de equinoccio: o 20 de marzo e o 22 de setembro. En San Juan de Ortega hai bar e albergue parroquial e paira os máis sibaritas un centro de turismo rural con todas as comodidades.Deixamos o conxunto monástico e chegamos a unha estrada autonómica onde se alza una cruz de madeira. Hai una variante histórica pero apenas transitada que continúa cara á esquerda por Santovenia de Oca, Zalduendo e Ibeas de Juarros. Seguimos de fronte e collemos o camiño que se interna por un piñeiral silvestre, xa sen perda algunha, en dirección a Agés..

  • Km 27,4. Agés (Albergues. Tenda. Bar)

As dificultades

  • Duro, aínda que breve, ascenso á saída de Villafranca de Montes de Oca:Á saída desta poboación burgalesa comeza a travesía polos Montes de Oca. Ao abandonar Villafranca preséntanse os maiores desniveis pero comeza a remitir a dureza ao chegar á altura da fonte de Mojapán.
  • N-120:Atención ao saír de Belorado e antes de entrar en Espinosa del Camino, xa que hai que cruzar a N-120. Paira entrar en Villafranca tamén hai que circular uns 800 metros pola beiravía da nacional.

Observacións

  • A etapa ten dous partes moi diferenciadas, a primeira desde Belorado até Villafranca Montes de Oca practicamente chaira e con servizos e a segunda desde Villafranca até Agés onde non hai servizos en 12 quilómetros e haberá que atravesar os montes de oca e os seus desniveis. Conta a lenda que hai séculos paira o peregrino atravesar os montes de oca era pouco menos que xogarse a vida, e que agardaban en devandita localidade até xuntarse en grupos numerosos e facer fronte a devanditos montes por aquel entón infectados de bandidos á espera de calquera presa.
  • Antes de Villafranca o peregrino pode ver as ruínas do mosteiro de San Félix (o que queda del), século VIN IX.
  • En san Juan de Ortega ten lugar o milagre da luz. Un fermoso xogo de luces que ten lugar en cada equinoccio ás cinco de tárdea hora solar. Tamén recomendamos una oración e un recordo paira José María Alonso, quen foi párroco da localidade (falecido en 2008) e gran amante do camiño e dos peregrinos aos que axudo sempre en todo o que puido.
  • Agés ten varios albergues e restaurantes o que fai desta pequena poboación un bo final de etapa paira o peregrino.
  • Desde Agés existe, ou polo menos existía, a posibilidade de acceder en bus a os xacementos de Atapuerca. Paira máis seguridade preguntar no albergue municipal ou no privado. Tamén se pode reservar e solicitar información no teléfono 902 024 246 de martes a domingo e nos meses de xaneiro e febreiro, de luns a venres.

Que ver, que facer

  • TOSANTOS:Alén Tosantos e da N-120 atópase a ermida encaixada na roca da nosa Señora da Pena. A igrexa parroquial deste pequeno pobo próximo a Belorado estádedicada a San Esteban.
  • VILLAFRANCA MONTES DE OCA:Os seus antigos poboadores foron de orixe franca, de aí o seu nome. Herdeira da romana Auca Austrigona, foi antiga sede episcopal até o ano 1075. Foi parada importante no pasado e asíconsta en crónicas medievais. Na igrexa neoclásica de Santiago Apóstolo (s. XVIII) atópase una pila de auga bendita realizada coa cuncha máis grande do Camiño traída desde oarquipélago de Filipinas. O hospital de peregrinos San Antonio Abad, hoxe restaurado, foi fundado en 1380. Domenico Laffi na súa Viaxe a Poñente relata as bondades deste lugar. Villafranca é un bo sitio paira xantar antes de iniciar a subida aos Montes de Oca.
  • SAN JUAN DE ORTEGA:O santuario está emprazado en plenos Montes de Oca, que outrora eran un lugar propicio paira os bandidos que axexaban o Camiño. San Juan de Ortega (1080 – 1163) foi o fundador da igrexae do hospital. Cando regresou de Xerusalén converteuse no máis fiel colaborador de Santo Domingo e xuntos construíron hospitais, pontes, calzadas e igrexas ao servizo dos peregrinos.O sepulcro do Santo é de estilo gótico e a capela de San Nicolás de Bari (S. XII) é un belo exemplo románico e ten planta de cruz grega. O día 21 de marzo e o 22 de setembro,sobre as cinco de tárdea, hora solar, un raio de luz fíltrase por unha pequena xanela e vai iluminando durante dez minutos o capitel da Anunciación. En San Juan de Ortega hai unalbergue, una taberna e un Centro de Turismo Rural paira os máis golosos.
  • AGÉS:A procedencia do termo Agés é confusa. Pode derivar do propio termo de orixe prerromano que alude aos bens comunais; do latín Fagege (hayedo ou monte de haxas); do vocábuloárabe Fageg (o que peregrina) ou da palabra en eúscaro Agista (fronteira). Situado no val da Vea, a súa orixe poboacional remóntase ao ano 900, data en que puido repoboarse. Estivovinculado durante a Idade Media ao mosteiro de Nájera, o cal se beneficiaba dun terzo dos diezmos. Á saída do pobo, á esquerda da estrada local que conduce a Atapuerca,hai unha ponte románico sobre o río Vea atribuído a San Juan de Ortega. Agés é una localidade tranquila e una boa alternativa a San Juan de Ortega, con bar restaurante evarios albergues.

En imaxes

  • Ruben García Blázquez
  • Ruben García Blázquez
  • Ruben García Blázquez
  • Ruben García Blázquez
  • Ruben García Blázquez

Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.

Os peregrinos opinan sobre a etapa 11 Etapa de Belorado a Agés

0 comentarios